De Zwiterse band ILLUMISHADE maakt met hun album Another Side of You hun debuut bij Napalm Records. Met vocalist Fabienne Erni en gitarist Jonas Wolf (beiden van Eluveitie), orkestratie door film componiste Mirjam Skal, bass door Yannick Urbanczik, en drums door Marc Friedrich weet je dat je een origineel geluid krijgt. We spraken Fabienne over deze nieuwe band en meer.
Als ik naar het eerste album van Illumishade luister valt me op dat het deels anders klinkt dan ik had verwacht. Ik bedoel dan met name op de djenty riffs op een nummer als Elegy. Dat nummer staat ook vrij vooraan op het album. Wat daarna volgt is wellicht wat meer wat mensen verwachten. Is dat bewust?
Toen we Elegy begonnen te schrijven, schreven we gewoon muziek omdat we zin hadden om muziek te schrijven zonder een visie in gedachten te hebben voor dit volledige album. We wisten nog niet waar we eigenlijk heen zouden gaan met deze nummers. Niet eens in hoeverre we überhaupt nog door wilden gaan met deze band. De keuze van de djenty gitaren is van Jonas. Het is niet zo dat hij bewust ging zitten om er een djenty stuk in te stoppen. Het gebeurde gewoon met de melodie of door de stemming waarin hij verkeerde toen hij deze riffs maakte. Het kwam gewoon vanzelf. Een behoorlijk zwaar nummer is volgens mij de perfecte manier om een album te beginnen.
Ik begrijp ook dat er een orkest bij betrokken was, het Budapest Art Orchestra. Hoe is dat tot stand gekomen?
We hebben Mirjam Skal in de band. Ze is vooral filmcomponist en natuurlijk heeft ze veel connecties, ook bij de Budapest Art Orchestra. Ze nam met hen ook zelf een volledig nummer op voor haar eigen projecten. En toen hadden we nog een paar minuten om op te nemen wat nodig was voor onze nummers. Ze heeft zelfs delen ervan zelf gedirigeerd, wat echt heel gaaf is. De tweede sessie die ze deed was eigenlijk op afstand. Zij was er dus niet bij, maar werd gehouden via Zoom. Ze was daar als co-dirigent. Tijdens de eerste sessie was ze er echt.
Het nummer Verliebt is in het Zwitsers-Duits. Vanwaar die keuze?
Ik had bedacht dat ik heel graag Zwitsers-Duits of Zweeds zou willen zingen op dit album. Ik heb een jaar in Zweden doorgebracht. Ik heb daar gestudeerd en ik hou gewoon zo veel van de taal en ik hou van zingen in het Zweeds. Dus één van deze twee talen wilde ik heel graag op het album hebben. Omdat Yannick een Zwitser is was het logisch om te kiezen voor Zwitsers-Duits. Op de één of andere manier voelde het niet echt goed met andere nummers. Maar bij dit nummer, omdat het op zichzelf al opvalt omdat het een pianoballad is, hadden we het gevoel dat het zou passen. Yannick schreef de teksten zelf. Het was ook de eerste keer dat hij het als geheel in het Zwitsers-Duits deed. Ook voor mij was het de eerste keer dat ik in de studio in het Zwitsers-Duits opnam.
Waarom zijn jullie deze band eigenlijk gestart naast Eluveitie?
Ik denk dat we hier allemaal creatief wilden zijn in een band waar we niet in categorieën denken of waar we iets helemaal opnieuw kunnen beginnen en het kunnen opbouwen en vormgeven zoals wij dat willen. En ik denk dat dit echt de essentie van deze band is: als ik een idee heb voor een Zwitsers-Duits nummer, doen we een Zwitsers-Duits nummer of doen we een pianoballad. Alleen al om deze creatieve vrijheid en deze creatieve output te hebben is deze band waardevol voor ons.
Jullie gaan ook op Amerikaanse tournee. Heb je er zin in?
Absoluut! Ik houd ervan om door de VS te toeren. Ik heb het tot nu toe twee keer gedaan met Eluveitie. En nu, de eerste keer met Illumishade, wordt het natuurlijk een andere ervaring. Voor ons Zwitsers is het zo’n groot land. Het is gewoon gek dat je zomaar een maand door vrijwel één of twee landen kunt toeren en nog steeds niet alles van dichtbij hebt gezien.
Waarschijnlijk begin je daar nu met je band op kleinere locaties. Ben jij voorbereid op wat je daar tegenkomt? Ik heb gehoord dat het daar niet altijd zo goed geregeld is als in Europa.
Nou, we zullen zien. Wij bereiden ons zoveel mogelijk voor. Met Eluveitie speelden we daar natuurlijk op grotere locaties. Dus ik denk dat het meer rock-‘n-roll zal zijn. Maar we hebben ook een geweldige crew bij ons. We moeten gewoon met de stroom mee gaan. Ik maak me geen zorgen. Ik ben erop voorbereid dat het misschien soms zonder douches kan zijn. We zullen onze weg moeten vinden, lange afstanden moeten maken enzovoort. Ik ben blij om het te mogen ervaren.
Wat was het grootste verschil dat je hebt opgemerkt tussen toeren in de VS en toeren door Europa?
De afstanden, ik bedoel, het kan gebeuren dat je een hele vrije dag aan het reizen bent, dat kan ook in Europa gebeuren, maar het is zeldzamer. Daarnaast krijg je in Europa meestal eten, catering enzovoort krijgt. In de VS krijgen we meestal wat zakgeld en moeten we voor ons eigen eten zorgen.
In hoeverre verschilt het publiek tussen de Verenigde Staten, Europa en Japan?
Ik denk dat het afhangt van het Europese publiek. Ze zijn ook niet allemaal hetzelfde. Ik zou zeggen dat Amerikanen en Canadezen erg enthousiast zijn over muziek en meet & greets. Ze zijn waarschijnlijk meer open van geest en komen makkelijker praten. Het hangt uiteindelijk van ieder individu af. Het is gewoon dat elk land anders is. Anders zou het ook saai zijn. In Japan is alles meer gestructureerd. Toen ik na de show naar de merchandise ging, maakten ze een rij om te praten of foto’s te maken of een handtekening te krijgen of zoiets. Ze waren zeer gastvrij, zeer vriendelijk en zeer respectvol. Dus het was echt gaaf in Japan.
Je heb een eigen Patreon. Wat doe je daar en wat levert het je op?
Ik doe veel verschillende dingen op Patreon. Eerst en vooral geniet ik er echt van om deze veilige ruimte te hebben waar ik nog veel meer dingen kan delen die ik, laten we zeggen, niet echt zou willen delen in de wereld van de sociale media. We hebben een gemeenschap van supporters. Als je er actief deel van wilt uitmaken en verbinding wilt maken en mensen over de hele wereld wilt vinden die één ding gemeen hebben, namelijk metalmuziek is het een leuke plek. Ik deel veel van achter de schermen. Ik probeer bijvoorbeeld te documenteren wanneer we een video-opname of fotoshoot hebben, updates te geven over de tour. We hebben maandelijkse hangouts waar we slechts één keer per maand samen rondhangen en chatten en Skypen. De meest actieve leden ken ik inmiddels dus al. We hebben ook wel meetups gedaan als ik op tournee ben. Soms gaan leden samen naar concerten enzovoort, omdat ze soms geen vrienden hebben die naar metalmuziek luisteren en nu leren ze er een paar kennen.
Ik heb ergens op Reddit of zo een verhaal gelezen van een kerel van zo’n 1,80 meter lang, die beweerde dat hij bier heeft gedronken met je, en dat jij meer kon hebben dan hij. Is dit waar? En zo ja, wat is jouw geheim?
Hahaha! Wat? Ik drink geen bier. Ik heb nooit van bier gehouden. Ik heb in het algemeen nooit echt van alcohol gehouden. Het is dus niet zo dat ik helemaal niet drink, maar ik drink gewoon niet veel. Als we iets vieren, neem ik meestal mijn Remus mee. Remus is een druivensap met bubbels uit Zwitserland. Het is een soort kinderchampagne. En dat drink ik meestal. Dus nee, dit verhaal kan niet waar zijn.
Ik heb ontdekt dat je ook nog live zingt in Spandex of Doom. Wat is dat?
Laten we zeggen een glamrock-coverband in spandex en zo. We spelen daar met wisselende leden in. Gewoon wie beschikbaar is. Het is dus niet zo dat ik een actief onderdeel ben of zoiets. Maar als ze toevallig een concert hebben en ik ben beschikbaar, dan ga ik graag, want het is altijd erg leuk. Het is zo leuk omdat het een stel vrienden is die samenkomen en muziek maken in een pub of waar dan ook.
Onlangs was er hier op TV een wedstrijd van tributebands. In de finale waren er Creedence, Clearwater Revival, Spice Girls, Frank Sinatra, de Bee Gees en de Blues Brothers. Als je in één van deze tributebands zou kunnen spelen, welke zou dat dan zijn?
O, dat is een moeilijke. Waarschijnlijk Spice Girls. Ik denk dat dat leuk zou zijn. Ik zou dan Mel C zijn natuurlijkl
Als je buiten deze keuzes een tributeband zou moeten kiezen, welke zou dat dan zijn en waarom?
Ik zou niet in een tributeband willen zitten van iets als Whitney Houston of Mariah Carey. Ik bedoel, dit waren mijn grote idolen, maar ik denk dat je alleen kunt verliezen als je probeert te zingen zoals zij. Ik zou dus voor Queen gaan. Het is nu een mannending, dus als ik als vrouw zou zingen zou dat wat origineels zijn.
Foto’s beschikbaar gesteld door Napalm Records