Nu, ruim een jaar later, worden er beloftes ingelost. Twaalf nummers telt het debuutalbum, ruim vijftig minuten hardrock zonder opsmuk, gewoon zoals hardrock moet zijn. Zanger Piotr Zaleski laat horen wat er in zijn vermogen ligt, en het voldoet meer dan genoeg aan de verwachting. Het album begint sterk met Send Me A Sign, gevolgd door Going With The Flow. In Love Is A Crime neemt de band een beetje gas terug, en laat Zaleski een minder rauwe zangstem horen. Drums en basgitaar zorgen voor strak afgebakende melodieën die doorkruist worden met stevig gitaarwerk. De band heeft niet stilgezeten na de single Turn Up Sound. Instrumentaal is dit een goed in elkaar stekend album, in diverse nummers is er plaats gemaakt voor gitaarsolo’s, die een extra dimensie aan de nummers geven. Zo geeft de solo in Love Is A Crime ineens wat extra tempo aan het nummer, om dan dat hogere tempo aan te houden tot het eind van het nummer.
Mean Machine is een lekker rauw, agressief nummer. Snerpende gitaren en een beukende drum geven precies dat ritme dat je verwacht bij een nummer met deze titel. Be My Serpentine begint met een gitaarsolo in de hoogste versnelling, een genot om naar te luisteren. Onder de twaalf stukken is ook één instrumentaal nummer, B-ware, bijna vijf minuten lang gaat de band vol gas door dit nummer. Ook hier valt weer op hoe goed alles in elkaar valt. Hungy For Rock is een nummer dat live uitnodigt om uit volle borst mee te zingen, een terechte afsluiter van dit debuut.
De conclusie is zonder twijfel dat dit album het wachten waard is geweest. Er staat gewoon geen slecht nummer op.
