Het Franse Fallen Eight heeft me toch een beetje in
Light heeft een kenmerkende groove en het gitaristentandem Florian en Medy zet een stevige gitaarbasis neer. Toch ligt er ondanks een aardige melodiewisseling in het nummer een soort van zachte deken over het nummer waardoor het niet echt uitspringt. In afsluiter Worst Nightmare is er iets meer kracht en lijken metalcore-elementen het geheel wat op te blazen, maar ook dit voor de rest uitstekende nummer blijft aan de “veilige kant” van de metal. Daar tegenover staat dat het een relatieve observatie is van mijn kant en dat komt door de explosieve, energieke en enerverende vier nummers die voorafgaan aan Light en Worst Nightmare.
Reborn is de eerste compositie uit het Fallen Eight-kwartet. De groove die het nummer bezit in combinatie met de sterke zang van Clem, doet denken aan het geluid van een band als Disturbed. Het refrein spreekt aan en blijft snel in je hoofd hangen en er is genoeg variatie in tempo. Daarbij is de afwisseling tussen melodische (clean) zang en grunts heel passend en zorgt voor voldoende spanning. Dat gevoel zet zich voort in Come From The Sky. Het is verder genieten terwijl in deze compositie nog wat rap-invloeden in de gruntpartijen te horen zijn. Sterk is de ritmesectie in dit nummer. Vooral het drumwerk van JP hakt er goed in. Trefzeker weet hij het onderliggende ritme als een niet-te-stoppen-lavastroom bezit nemen van de basis. De gitaarriffs surfen daar dan weer glijdend overheen. Ook Breath Of The Ages ligt daar een groot gedeelte van de kracht. Strakke riffs die door het hele nummer heen verweven zijn met de rest en een herkenbaar en strak geluid neerzetten. In Final Shot (dat sterk eindigt met een vocale uithaal) gebruikt Fallen Eight wat metalcore-elementen om het nummer te versterken. Zeker de gruntpartijen worden hierdoor versterkt terwijl het tempo wordt aangepast . Daarnaast grijpen ze zeker ook terug op een gitaargeluid zoals we ze bij een band als Iron Maiden tegenkomen. De combinatie luistert goed weg en is een meerwaarde voor het ‘standaard’-geluid van de band. En daarmee is ook het kwartet compleet.
Rise & Grow is voor mij als een verrassing binnen gekomen. Het sterke basisgeluid dat overeenkomsten vertoont met bands als Disturbed of Rage Against The Machine, klinkt niet gedateerd of gekopieerd, maar fris en krachtig. Zelf ben ik zeer gecharmeerd door de eerste vier nummers omdat het gebruik van clean vocals en grunts mij zeer aanspreekt en de nummers laten groeien. Neemt niet weg dat het slot van deze EP wel degelijk een sterk geluid laat horen. Ik raad vooral liefhebber van het geluid van Disturbed aan om deze band een kans te geven en Rise & Grow goed te beluisteren. Je zult snel merken dat de titel letterlijk van toepassing kan zijn op de nummers.