Fastlove – A tribute to George Michael – 013 Tilburg 24/05/2019

Zodra het saxofoon deuntje van Careless Whisper wordt gedraaid gaat iedereen er op los, maakt niet uit waar of wanneer. Met de feestdagen is Last Christmas nog steeds één van de favorieten. Na al deze jaren kunnen we nog steeds niet om de legende van George Michael heen. Vandaar dan ook dat de tribute groep Fastlove weer bezig is met een grote tour en hierbij ook diverse Nederlandse steden bezoekt. Vanavond staan ze in 013 in Tilburg.
Het is niet druk in de zaal, maar de mensen die er zijn maken er voor aanvang van het concert al een feestje van. Ze staan duidelijk te popelen om de grote hits van hun idool George Michael eindelijk weer live te horen. Iedereen reageert dan ook erg enthousiast op de band wanneer ze opkomen. De zanger spreekt het publiek toe om ze nog een beetje extra op te fokken. De iconische danspasjes die hij daarbij laat zien versterken dit nog meer, al zijn ze wel wat stijfjes. Maar ja, de heupbewegingen van de enige echte George zijn ook moeilijk na te bootsen.
De show is mooi opgezet. Het heeft alles: de danseressen, de danspasjes, de hits en uiteraard allerlei blitste outfits die om de paar nummers gewisseld worden. Behalve voor zijn super snelle manier van omkleden, verdient de frontman toch ook behoorlijk wat credit voor het feit dat hij zich er aan waagt om de stem van George Michael te proberen na te bootsen. Zoals hij zelf al aangeeft, is dat eigenlijk onmogelijk, maar hij doet het zeker niet slecht! Behalve de hoge uithaal in Somebody To Love, die hij aan gitarist Damon over laat, klinken de nummers erg lekker uit zijn keel.
Om kritiek onder het mom van politiek correctheid te voorkomen, heeft de groep een saxofoniste meegenomen. In principe geen probleem, maar aangezien ze maar in een aantal nummers echt meespeelt en bij de andere nummers maar een beetje staat te dansen, straalt het toch iets anders uit dan bedoeld. Ook de halfnaakte danseressen die zeker weten onder het gezonde BMI zitten geven een andere boodschap af.
De interactie met het publiek staat duidelijk hoog op de prioriteiten lijst, wat erg leuk is en ook terecht, aangezien iedereen energiek mee doet. Wanneer de gitarist het begin van Faith inzet, wordt er meteen uit volle borst gezongen. Er wordt wel meer tussendoor gepraat dan bij het gemiddelde concert, maar dit zijn vooral verhalen over de tijd van George Michael, dus het is een mooie touch.
Tegen het einde van de show wordt elk bandlid nog even apart voorgesteld, wat wel een stuk langer duurt dan zou hoeven. Het voelt een beetje als tijd rekken, terwijl de groep toch echt maar anderhalf uur speelt en er genoeg geweldige nummers zijn van George die ze kunnen en eigenlijk bijna wel moeten spelen. Uiteraard kunnen we er niet omheen dat Last Christmas een plek verdient op de setlist, al is het dan al eind mei. Met dit nummer wordt er een gemoedelijke sfeer neergezet en vergeten we allemaal even dat het buiten twintig graden is. Het legendarische nummer Careless Whisper kan ook niet ontbreken en wordt wel echt geniaal gespeeld. Een mooie avond voor nostalgie.