Waarom de naamsverandering van Limbo naar Fear Disease?
Toen we bij WormHoleDeath tekenden bleek dat onze bandnaam al in gebruik was. Om wettelijke problemen te vermijden, hebben we er dan maar voor gekozen om van naam te veranderen.
Was die naamsverandering moeilijk te verteren of was dat iets wat jullie al hadden zien aankomen?
Het is niet iets waaraan we eerder al aan het denken waren. Toen de vraag kwam van het label hebben we een aantal brainstormsessies gehad waar we wat mogelijke nieuwe namen heen en weer hebben geslingerd. Maar er sprong er niet echt een uit waar iedereen zich in kon vinden, totdat Jonas ineens ‘Fear Disease’ voorstelde, de titel van één van de nummers op ons demo-album. We vonden het allemaal wel iets hebben als bandnaam, dus zijn we ervoor gegaan. Achteraf gezien zijn we wel blij met onze keuze en vinden we de nieuwe naam goed passen bij het soort muziek dat we maken.
Wat betekende die songtitel voor jullie toen jullie die bedachten?
Het thema van dat nummer is de parallel tussen de angst om een ziekte op te lopen en de ziekelijke gemoedstoestand van in angst te leven in een bredere maatschappelijke context. Het idee is eigenlijk ontstaan nadat ik op een dag een vreemde uitslag op mijn huid zag en dan op het internet ben gaan zoeken naar mogelijke verklaringen. Als ik iedereen een tip mag geven: niet doen. Dat is alleen maar goed om je fantasie op hol te doen slaan en allerlei horrorscenario’s op te roepen…maar uiteindelijk dan ook om een nummer te inspireren. Dus dat hebben we er wel nog aan over gehouden.
Waren er nog ‘oude’ songtitels die een kans maakten als nieuwe bandnaam?
Toen het idee er kwam om ons tot Fear Disease te herdopen was iedereen het vrij snel eens dat het wel onze nieuwe naam kon zijn.
Sommigen zullen jullie bandnaam associëren met de angst voor corona. Er wordt wel eens gezegd dat de angst voor die ziekte buitenproportioneel was. Hebben jullie dat zo ervaren?
Er heerste in de periode dat we aan de muziek werkten, en ook tijdens de opnamesessies, nog een algemene sfeer van angst voor corona, met alle maatregelen die daarmee gepaard gingen. Zelf maakten we ons er niet te druk over. Voor ons heeft het vooral het hele proces van muziek opnemen en uitbrengen vertraagd. Het werd allemaal moeilijker om samen te komen en bepaalde dingen gedaan te krijgen. Zo hebben we de studio-opnames wel twee keer moeten uitstellen. Oorspronkelijk stonden die gepland voor augustus 2020. Die zijn dan verschoven naar februari 2021 en dan uiteindelijk naar augustus 2021.
Jullie hebben die track (Fear Disease) wel niet opgenomen voor jullie eerste album als Fear Disease. Zit die wel nog in de setlist voor concerten?
De set die we tegenwoordig spelen bestaat uitsluitend uit de nummers van ons album Floodgates, dus zonder de track Fear Disease. Het is voor ons helemaal een nieuw hoofdstuk met nieuwe nummers onder een nieuwe bandnaam. Het oude materiaal laten we dus voorlopig voor wat het is. Soms denken we er wel aan om nog iets met het oude materiaal van de demo te doen. Misschien is het een beetje zonde dat die nummers in de vergetelheid zouden geraken. Maar voorlopig zijn er geen plannen om ze terug tot leven te wekken.
Hoe hebben jullie WormHoleDeath kunnen overtuigen om jullie te tekenen?
Eigenlijk hebben we vrij weinig moeten doen om ons bij WormHoleDeath aan te sluiten. We waren niet eens op zoek naar een label. Op een dag kregen we een mail binnen van Jonathan Mazzeo, de producer van The Grid Europe in Italië, met wie we uiteindelijk ons album Floodgates hebben opgenomen. Hij werkt wel vaker samen met WormHoleDeath en had onze muziek gehoord. Hij zag potentieel in ons en zorgde voor het contact tussen ons en het label. We hebben dan een Skype-sessie gehouden met Carlo Bellotti om kennis te maken en nadat dat de naamskwestie opgelost was hebben we kunnen tekenen.
Jullie namen Floodgates op in Italië. Hoe is dat verlopen?
Voordat we naar de studio vertrokken hadden we al enkele Skype-conversaties met Jonathan gehad om alle praktische zaken te bespreken. Alle nummers waren toen al klaar en als demo opgenomen. In de studio heeft Jonathan ons hier en daar wel bijgestuurd en suggesties gegeven om alles zo goed mogelijk te doen klinken. Onze samenwerking met hem is heel positief verlopen. Niet alleen was hij heel professioneel op vlak van techniek en opname, maar hij had ook het juiste gevoel voor de muziek en leefde zich helemaal in. De interactie met hem was heel aangenaam. Hij wist het maximale uit ons te halen zonder dat het ons teveel werd. Tussendoor was er ook tijd voor grapjes en hebben we vaak samen gelachen. Daardoor hebben we gefocust maar ook redelijk ontspannen kunnen werken en hebben we zo zelfs twee dagen eerder dan gepland de opnames afgerond.
Er wordt gezegd dat in het buitenland opnemen het voordeel heeft dat je meer gefocust bent dan als je elke avond gewoon naar huis gaat of thuis opneemt. Klopt dat?
‘Thuis’ is wel heel juist uitgedrukt. Ons eerste demo-album was eigenlijk een doe-het-zelf project. Mathias heeft zijn stukken ingespeeld op zijn elektrische drumkit die toen in ons ouderlijke huis stond en al de rest heb ik thuis zelf in mijn woonkamer gedaan: gitaren, bas, zang, mixen,…We hadden toen geen label en ook geen deadline. Wat we ook niet hadden was ervaring met opnames of kennis van audioproductie. Dat is er wel aan te horen. De muziek op zich is niet slecht, maar de klank wel. Dat staat in schril contrast met wat we beschouwen als ons eerste volwaardige album Floodgates. Dat is compleet anders verlopen. Om te beginnen waren de bandleden Jonas en Cas inmiddels ook deel van het schrijf- en opnameproces en hadden we een echte studio en een producer die wist waar hij mee bezig was. Dus inzake efficiëntie en professionaliteit stond onze tijd in Italië lichtjaren verder dan het demo-album.
Zouden jullie voor een volgend album nog eens terugkeren naar dezelfde studio?
Zeker. We hebben daar over het algemeen een geweldige ervaring gehad. De tocht naar de studio was wel wat zwaar. We hebben bij het vertrek Mathias zijn Kia Rio volledig volgepropt en zijn toen richting Italië vertrokken. 22 uur en veel gevloek op de eindeloos lijkende files later kwamen Mathias, Jonas en ik uitgeput en geïrriteerd aan. Cas is enkele dagen later met het vliegtuig gekomen. Dus hij is aan alle ellende ontsnapt.
Hebben jullie daar enkel aan de opnames gewerkt?
Het meeste van onze tijd ging natuurlijk naar de opnames. Denk eraan dat we toen nog in volle coronacrisis zaten, dus van optredens of andere bijeenkomsten was er geen sprake. Door de week bleven de uitstappen vooral beperkt tot de lokale supermarkt en pizzeria, of een wandeling om de omgeving te verkennen. We werkten iedere dag van maandag tot zaterdag. ’s Zondags hadden we vrij. We hebben dan eens de trein naar Firenze genomen en de week daarna zijn we met de auto naar Volterra gereden. Daar ligt een verlaten psychiatrisch ziekenhuis dat bekend staat om de gruwelijke wanpraktijken die daar gebeurden. Volgens sommigen zou het daar spoken. Tegenwoordig is het afgesloten voor het publiek. Maar dat heeft ons niet tegengehouden. Ik moet toegeven dat er toch een akelige sfeer hing in die gebouwen, zeker na zonsondergang.
Floodgates is waarschijnlijk een symbolische albumtitel of hebben jullie als Limburgers in de zomer van 2021 last gehad van de overstromingen?
De titel is inderdaad symbolisch. Het verwijst naar de spreekwoordelijke sluispoorten die zich openen om hetgeen waar we achter de schermen aan gewerkt hebben los te laten: een nieuwe naam, nieuwe muziek en ook sommige onderwerpen die we eerder nog niet echt hebben gehoord. De overstromingen hebben persoonlijk geen invloed op ons gehad. De meeste tracks waren reeds eerder geschreven dan die overstromingen.
De twee spilfiguren van de band zijn grote fans van Slayer, welke andere invloeden zouden we moeten horen op Floodgates?
Slayer is, vooral voor mijzelf, één van de grotere invloeden. Verder kan het album ook nog sporen bevatten van onder andere Sepultura, Cannibal Corpse, Deicide, Carcass, Gojira, Watain, Behemoth, Jinjer, Korn, Avenged Sevenfold,…
We kunnen al genieten van de lyric video voor Downfall. Komen er nog lyric video’s of clips aan?
We zouden in de toekomst eventueel wel een volwaardige videoclip willen maken. Maar dan moeten we er zeker van zijn dat alles op de juiste manier uitgevoerd kan worden.
Hebben jullie als band (of elk apart) een favoriete track van het album?
Dat verandert nu en dan, wat we wel een goed teken vinden. We houden van alle tracks op het album. Er staat geen opvulmateriaal op. Als we elk maar een favoriet nummer mochten kiezen zou dat voor Mathias White King of Black Death zijn, voor Cas End of All, en de keuze van zowel Jonas als van mij zou vallen op Downfall.
Welke nummers van het album zouden jullie als volgende singles aanduiden?
Downfall hebben we als eerste single en lyric video gekozen omdat het een sterk en energiek thrash/death metal nummer is met een van mijn favoriete teksten. White King of Black Death is een meer midtempo zwaar groove nummer dat als thema minstens even zwaar is met het bewind van de vroegere Belgische koning Leopold II in Congo Vrijstaat. Een andere favoriet is het herkenbare en memorabele Bokkenrijders dat meer iets van Scandinavische melodische death metal wegheeft. Deze drie nummers zijn muzikaal ook telkens geschreven door een verschillend lid van de band, wat de nodige stilistische variatie met zich meebrengt.
Jullie kregen voor Floodgates al reviews uit heel wat Europese landen. Wat is de vreemdste of leukste reactie of referentie die jullie uit Google Translate haalden?
Er was een review in het Engels die onze muziek omschreef als een ontmoeting tussen Sepultura en Morbid Angel in een donker steegje…een heel donker steegje. Dat was wel leuk.
Bokkenrijders is het enige nummer met een titel in het Nederlands.
Eigenlijk is de tekst van dat nummer, op twee woorden na, ook volledig in het Engels. Ik vond niet dat de titel een vertaling nodig had. Ergens is het wel leuk dat we die titel er als laatste track in het Nederlands hebben opstaan. Het is een beetje buiten de norm en het is ergens ook een aanwijzing naar onze eigen achtergrond.
Er is sinds kort een nieuwe Belgische metalband die Bokkerijders heet en er is zelfs een Russische metalband die Bokkenrijders heet. Vanwaar die fascinatie van metalbands voor die dievenbende uit de 18de eeuw?
Eerlijk gezegd waren we ons bij het schrijven en opnemen niet bewust van het bestaan van die bands. Wanneer ik de teksten schrijf laat ik mij altijd leiden door de muziek en de beelden die het bij mij oproept. De muziek voor het nummer dat uiteindelijk Bokkenrijders zou worden deed mij denken aan hoe bands zoals het Zweedse Amon Amarth schrijven over onderwerpen die uit hun eigen cultuur komen, zoals de vikingperiode en Noordse mythologie. Dat idee heb ik op ons toegepast. In Limburg zijn de bokkenrijders deel van het erfgoed. Ik woon zelfs in een straat die genoemd is naar iemand die berucht stond om zijn vervolging van de Bokkenrijders. Dus dat speelde allemaal mee. Ik denk dat de hele geschiedenis van de bokkenrijders wel tot de verbeelding spreekt en zo ook voor andere metalbands een vorm van inspiratie kan zijn.
Komen er tracks in het Nederlands of was dit echt eenmalig?
Ik betwijfel dat we ooit een volledig nummer in het Nederlands zullen doen. Het Engels lijkt zich beter te lenen tot onze stijl van muziek. Maar zeg nooit nooit.
Jullie zitten in de grensstreek van België, tegen Nederland en Duitsland aan. Maakt dat het makkelijker om bv. in Nederland of Duitsland te gaan spelen. Of is het van daaruit net moeilijker om in West-Vlaanderen of Antwerpen te kunnen spelen?
We hebben in het verleden al eens opgetreden net over de grens in Nederland en ook iets verder over de grens in Duitsland. Daar staan we zeker nog steeds voor open. We hebben ook ooit in Aalst opgetreden. Dus voor ons speelt dat niet zo een rol. Ten slotte is afstand in een klein landje als België ook heel relatief.
Jullie gaan nu vast zoveel mogelijk optreden met de nummers van Floodgates. Wat is het plan op de langere termijn?
Een vast plan of doelstellingen hebben we niet en hebben we eigenlijk ook nooit gehad. Bij ons is alles geleidelijk geëvolueerd. We willen natuurlijk graag zien hoe we daarin verder kunnen groeien. Nu willen we ons vooral richten op optredens en het bekender worden als band.
Stel dat jullie als band moeten kiezen tussen het openen van Graspop op het grote podium of Wacken, maar dan ergens op het kleinste podium in een biertentje. Wat wordt het dan?
Dat is gemakkelijk. Geef ons dan maar dat grote podium op Graspop. Voor ieder optreden voelen we wel een dosis gezonde spanning. We kunnen ons alleen maar inbeelden hoe dat moet zijn vanop een main stage met zicht op een uitgestrekte festivalweide.