Een album waarin de relatie van mens en machine centraal staat, maar waar ook toekomst en verleden onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
25 jaar en springlevend. Gedreven door wat technologie kan betekenen voor de mens zonder zichzelf daarin te verliezen. We hebben het hier natuurlijk over Fear Factory, de band die aan de basis stond en staat van de industriële metal en bands als Rammstein en Nine Inch Nails hebben beïnvloed, maar zeker ook de jongens van Slipknot. Fear Factory was zijn tijd ver vooruit en is heden ten dage nog altijd met het vizier naar de toekomst gericht.
De titel van het album draagt dit dualisme in zich. Genesis als symbool van het begin en Nexus als verbinding. In een wereld waarin mensen meer machine worden en machines meer menselijke trekken meekrijgen. Ook gedreven door een drang om zichzelf te overtreffen. Producers Drew Fulk en Rhys Fulber hebben daar zeker aan bij gedragen.
Genexus start meteen heel energiek met Autonomous Combat System. Met een trefzeker ritme dat je trommelvliezen minitieus doorboort weet Fear Factory je meteen te boeien. De diepzware gortdroge zang in de compositie staat in schril contrast met de clean vocals die het nummer sieren. Anodized lijkt een logisch vervolg op het openingsnummer. Het is bovenal wederom heftig van aard en de elektronische elementen geven juist dat beetje extra waarmee je iedere willekeurige schoonmoeder de kamer uit kan jagen. Het onomstotelijke bewijs dat Fear Factory aan de wieg heeft gestaan van de huidige industriële metalmuziek. In Dielectric, Promotech, Church Of Execution en titelnummer Genexus blijven we getrakteerd worden op keiharde staccatoriffs, melodieuze clean vocals en tergende drumsalvo’s. De gebruikelijke scherpe randjes zijn eveneens hoorbaar in Renegerate waarin overeenkomsten met het vertrouwde geluid van Machine Head te vinden zijn. Soul Hacker krijgt echter de eer om als meest opzwepende compositie in de boeken te staan. Alles valt in dit nummer op zijn plaats. De zangstijl (in de trant van de stijl van Disturbed), de keiharde en retestrakke riffs en het geluid van ‘the human drumcomputer’ zorgen ervoor dat dit nummer keihard op je in beukt. Aan het eind van het album vinden we nog Battle For Utopia dat verdorie door de overduidelijke aanwezigheid van de clean vocals het meest toegankelijke nummer is op het album en met Experation Date geeft Fear Factory wel een heel bijzonder einde aan een album dat gekenmerkt wordt door extreme metal dat op industriële basis is gestoeld. Zou zomaar een hit kunnen worden.
Genexus laat een band horen die nog lang niet is uitgespeeld en die met recht tot één van de voorbeelden / voorvaderen van de industriële metal mag worden gerekend.
[youtube id=”cfIAqYhLSr0″ align=”left” mode=”normal” autoplay=”no” aspect_ratio=”4:3″ parameters=”https://www.youtube.com/watch?v=cfIAqYhLSr0″]
Fear Factory – Genexus
306
vorig bericht