Op tijd uit bed op deze zondag, want vandaag zijn we de hele dag op FemME! Het Female Metal Event is speciaal gericht op de vrouwen in de metal scene. De vraag die gelijk opkomt is of dit weer het zoveelste elfjes metal festival is, of toch niet? De line-up is een stuk afwisselender dan je op de gemiddelde female fronted metal happening ziet en de dag bestaat uit meer dan alleen muziek, maar of dit “anders” genoeg is zullen we gaan meemaken. Er zijn een fors aantal verschillende bands vandaag, voorafgegaan door een heuse modeshow afgewisseld door een performance van luchtacrobatiek en muziek door Seventh Sin en Karmaflow in Concert. Ook zal er werk van Cat’s and Dolls te zien zijn.
Vanaf ‘s ochtends is het al een drukte van jewelste backstage en is het vechten om een plekje. Met 20 modellen, een hoop kleding en ook nog last minute naai werk is er eigenlijk plek tekort. Er wordt nog hard gewerkt aan de jurken en de visagie en daarnaast wordt de laatste hand gelegd aan een aantal creaties. Ook voor de bands is het een gezellige bedoening. Vijf kleedruimtes en acht bands is een beetje krap, maar gelukkig treden ze niet allemaal tegelijk op. Ook organisator Ton heeft handen tekort en zie je van de ene naar de andere plek hollen.
Om precies half twee begint de modeshow van ontwerpster Ingeborg Steenhorst. De getoonde collectie laat passende kleding en accessoires zien voor de scene die hier best aardig vertegenwoordigd is, zowel op het podium als in het publiek. Tussen de catwalk show zorgen Seventh Sin en Aerial Art voor afwisseling. De ene door een prachtig stukje muziek, de andere door een performance in luchtacrobatiek. Het publiek kijkt hier ademloos toe hoe de dame zich in de twee hangende doeken als een vlinder laat tuimelen en zich in prachtige lichaamsvormen om de doeken heen windt. Bij het naar beneden komen krijgt ze dan ook een welverdiend applaus. Een aantal van de zangeressen van de bands van vanavond lopen ook mee in de show, Hadassa van theNAME en Marloes van Izegrim zetten letterlijk hun beste beentje voor in de creaties van Ingeborg. Veel strak zwart, spijkerstof en metaal zijn omgetoverd tot stoere outfits. Uiteraard passend in de scene ontbreken ook een aantal corsetten niet. Een aantal items gemaakt voor Karmaflow in Concert passeren ook de catwalk. Aan het einde van de show neemt Ingeborg een welverdiend applaus in ontvangst, omringd door alle modellen. Ingeborg heeft ook haar medewerking geboden aan Cats’nDolls. Deze Italiaanse dames hebben replica’s gemaakt van Floor Jansen en Simone Simons. De originele stoffen die gebruikt zijn in de jurken voor beide dames is terug te vinden op de poppen. De jurkjes zijn moeilijk van de echte te onderscheiden en aan alle details is gedacht: de neusring van Floor, de kleur van haar en ogen, gelakte nagels, juwelen, etc. Dit maken het dan ook erg mooie poppen om naar te kijken.
De show gaat over in Karmaflow in Concert op het podium. Dit is een onderdeel van het multidisciplinaire project Karmaflow. Naast de muziek is er ook de Rock Opera videogame Karmaflow zelf, die op deze dag op twee demonstratie computers gespeeld kan worden. Het spel is in de eindfases van de productie en er is een première gepland op 18 en 19 januari 2015 in het Theater aan de Parade te ‘s-Hertogenbosch. Na een korte video intro komt de band het podium op. De creaties die de band aan heeft zijn ook van de hand van Ingeborg. De delen van de rock opera die we te horen krijgen klinken als een klok. Prachtig drama, ontzetting en woede spatten van het podium door de mannelijke en vrouwelijke zang, maar ook door de grunts komen de emoties los. Als dit een voorproef je is van het spel, dan ga ik weer beginnen met gamen. Op de drie videoschermen flitsen allerlei conceptuele ontwerpen uit het spel voorbij, alsook beelden uit het spel zelf, die er heel gelikt uitzien. De combinatie maakt het, zoals men zelf omschrijft, een must voor liefhebbers van theater, klassiek, rock en metal.
Voor we het goed en wel doorhebben staat La Ventura ineens op het podium en zet hun set in met Falling Down. De muziek klinkt lekker en Carla is goed bij stem, alhoewel ze af en toe zichzelf niet goed lijkt te horen. De band heeft haast en zet het ene nummer na de andere in. De zaal begint ook al wat meer te vullen, maar vol is het lang niet. Toch krijgt de band al lekker response uit de zaal en die is ook wel verdiend, want de band speelt hun nummers erg netjes. Het laatste nummer This is a Song for an Idiot is dan ook zeker niet persoonlijk bedoeld aldus Carla, die zichtbaar geniet van het concert.
De volgende band in de lineup is Revengin. Ton (de organisator) komt even kort op het podium om de band aan te kondigen. Hij kwam ze tegen terwijl hij voor zijn werk in Brazilië was en vond het een goed idee om ze een keer naar Nederland te halen. De band produceert een aparte vettige sound waarbij vooral de basgitaar opvalt. De kleine zangeres heeft ook een flinke stem. De indruk is al gauw verwaterd, want de drums zijn af en toe wel erg apart. De nummers wisselen goed van tempo, van loom en traag tot stevig gas. Het tweede nummer Capricorn valt het meeste op door de enorm dikke drums beats waar het nummer bol van staat. De heerlijk aparte combo van een enorm dikke snelle drum/bas sound, gecombineerd met de trage zang akkoorden maken dit een juweeltje met een scherp randje. Ongepolijst weliswaar, want helemaal perfect is het nog niet en naar mate de set vordert, dwaalt de interesse enigszins af. Jammer, want volgens mij kan deze band dat veel beter.
Next up: Adeia. Deze erg progressieve band maakt gebruik van zowel gitaar/bas/drum als ook viool, cello en toetsen. Je zou verwachten dat dit softe muziek oplevert, maar niets is minder waar. De zanger kan zowel gevoelige zang als ook een flinke grunt opzetten. Muzikaal gezien is het ook dik in orde, echter wat je wel vaak ziet is dat het progressieve voor veel mensen te moeilijk is om naar te luisteren. Vaak zitten de lange nummers ingewikkeld in elkaar en zijn daardoor voor de gemiddelde luisteraar niet altijd even interessant. Adeia heeft het muzikaal wel goed voor elkaar. Op een paar schoonheidsfoutjes na zet de band een goede set neer. Zeker de rustige passages zijn prachtig, maar voor menig toeschouwer vrees ik wel wat lauwtjes. De reacties uit het publiek zijn dan ook niet echt schreeuwend, maar er staan wel degelijk een paar mensen erg ingetogen te luisteren. Als de band zijn set afrondt krijgen ze dan ook wel een verdiend applaus.
Stipt op tijd weer kondigt Ton de volgende band theNAME aan. Hadassa wordt door hem een keer extra bedankt voor het idee achter de fashion show waarin ze natuurlijk zelf ook heeft meegelopen. De band krijgt het publiek maar mondjes maat mee, het kost wat om een paar handen de lucht in te krijgen. Muzikaal heeft de band het goed voor elkaar, af en toe is er wel wat toonhoogte in de stem die niet helemaal klopt, wellicht hetzelfde euvel als waar Carla van La Ventura mee worstelde. Gitaar en drum zit lekker in elkaar en is niet te gecompliceerd, maar luistert daarom lekker weg. Even verderop in de set kondigt Hadassa goed en slecht nieuws. De drummer Jeroen verlaat ons even, maar het goede nieuws is dat Ariën van Weesenbeek het nummer Cruel thoughts met ze gaat spelen. Dit klinkt uiteraard erg lekker stevig met een ex-deathmetal drummer. Al weer aangekomen bij het laatste nummer bedankt Hadassa de organisatie voor het organiseren, Ingeborg voor het mogen meedoen in de fashion show en Arjen voor het meedrummen.
Volgende band op het programma is Skeptical Minds. Deze beginnen met een vrij rustig nummer, maar Karolina heeft er zoals eigenlijk altijd super veel zin in en spoort het publiek flink aan. Vrijwel bij ieder nummer wat de band inzet is ze even enthousiast en huppelt en danst ze heen en weer over het podium. De catwalk die er nog ligt wordt door haar uiteraard ook goed gebruikt. “Everybody has hips!”, althans zo beweert de zangeres, dus of we allemaal willen dansen op Skeleton Key. Dat de kleine dame op het podium meer danst dan heel het publiek bij elkaar opgeteld mag de pret echter niet drukken. Het volgende nummer Don ‘t Tell van het album Skepticalize heeft volgens Karolina wat meeklapppen nodig en ze geeft al even enthousiast zelf het voorbeeld. Dit enthousiasme kenmerkt heel de show van de band die vooral getrokken wordt door de frontvrouw. Dit is ook wel nodig, daar de nummers over het algemeen niet heel bijzonder zijn, evenals de zang.
De inwendige mens moet ook verzorgd worden, dus we nemen even eet pauze. Een wandeling door de zaal laat zien dat er ook kramen zijn waar je juwelen kunt kopen van Precious Metal. Deze juwelen worden handgemaakt door niemand minder dan Dianne van Giersbergen. Kettingen, armbanden en oorbellen gemaakt van snaren gecombineerd met stenen. Het blijft prachtig. Voor wie interesse heeft in deze juwelen kan ook een kijkje nemen op de Precious Metal facebookpagina.
We zijn op tijd voor Asrai weer in de zaal. Deze gothic band bestaat nog steeds voor het grootste gedeelte uit vrouwen en past hier dus uitstekend op het festival. Ook de drummer is er een van, die de lange melancholische sound laat horen die zo past bij de band. De zangstijl van Margriet heeft me echter nooit helemaal kunnen overtuigen. Daarbij blijven alle songs in hetzelfde wat trage ritme hangen, wat mijn aandacht niet lang vast kan houden. Gelukkig zijn een hoop mensen in het publiek het daar totaal niet mee eens en de band zet muzikaal gezien ook echt wel een goeie set neer met een selectie uit het grote repertoire wat ze intussen hebben. Ook zien we de nieuwe bassist Jett in actie en horen we ook nummers van het nieuwe album Between Dreams and Destiny zoals Stone Cold, Overworld en Angel.
Als een na laatste band vandaag krijgen we iets stevigs voorgeschoteld, namelijk Izegrim. De voornamelijk uit Zutphen afkomstige death / trash metal band staat onder andere bekend om de bassiste van de band. Behalve haar lengte, het enorm lange haar en de basgitaar zijn haar grunts en growls iets wat je zou verwachten van een van de andere leden van de band, bijvoorbeeld Jeroen. Het tempo zit er vanaf het begin al enorm in en de toon is gezet: dit wordt knallend! Marloes kondigt als derde nummer Relic of the Past aan. Dit is het openings nummer van de nieuwe cd die daar bij de ‘tshirten enzo’ te krijgen is. Marloes prijkt overigens ook op het festival shirt wat er te verkrijgen is. Na de aankondiging raast de death metal ons opnieuw heerlijk om de oren. Het publiek wordt ook bedankt te blijven staan, want Marloes vraagt zich toch af of ze niet iets te hard zijn voor vandaag. Het publiek geeft echter aan dat het zowel harder als sneller moet, waar ik het dan ook wel mee eens kan zijn. Een moshpit of wall of death zal met dit publiek niet uitbreken, maar ik kan me uitstekend voorstellen dat dit op andere gigs er wel anders uit zal zien. Dat de band plezier heeft in het op het podium staan is wel duidelijk, er wordt heerlijk strak gespeeld, maar er is ook tijd om onderling wat te geinen. Zo wordt Jeroen uitgedaagd om ook de catwalk op te gaan. In eerste instantie weigert hij dit, maar bij het laatste nummer World Power or Downfall schiet hij toch even de catwalk op! De band maakt het wel erg duidelijk waarom ze een van de headliners is op FemME. De gitaar, bas en drumpartij is retestrak, de podium presence is uitstekend en het spat in totaal van het podium. Deze band gaat het nog een heel eind schoppen.
Als hekkensluiter staat MaYaN op het podium. Na een intro die wat mij betreft een beetje aan de lange kant is staat eindelijk iedereen op het podium. Er was wel een verwachting dat de zaal wat voller zou stromen in de loop van de dag, om de headliners te kunnen zien. Heel druk is het echter nog steeds niet. De band geeft daar duidelijk helemaal niets om en zet met volle verve in. Het toch niet kleine podium van de grote zaal van de Effenaar wordt goed gevuld door het tiental, wat overigens niet de hele tijd met z’n allen op het podium staat. Er wordt flink gewisseld in bezetting op het podium, naar gelang wat er nodig is aan zang. Dit maakt het lekker afwisselend, niet alleen om te horen maar ook om te zien. Over de hele dag hebben alle bands op dezelfde drumkit gespeeld, namelijk die van theNAME, maar deze wordt nu even gewisseld voor de Epica drumkit. Ariën gaat vanaf het eerste nummer Bloodline Forfeit gelijk helemaal los op de drums, zoals we van hem eigenlijk ook wel verwachten. De band wordt vanavond ook weer vocaal versterkt door Laura Macrì en Marcela Bovio, wat in sommige nummers een prachtig stuk samenzang oplevert. Een goed voorbeeld hiervan is Burn your Witches waarin vooral tegen het einde van het nummer de combinatie van de twee samen met Henning en Mark een hoop kippenvel oplevert. Ook sommige solo stukjes van beide dames zijn een genot om te horen. De gehele band is werkelijk prachtig om aan het werk te zien en te horen. Alle leden hebben er overduidelijk erg veel zin in. In Paladins of Deceit horen we de snelle grunt van Mark en de gitaar stukken in Devil in Disguise zijn ook heerlijk om van te genieten. Dit nummer leent zich overigens uitstekend voor een flink potje headbangen. De kleine gitariste Merel kan hier ook wat van, alhoewel ze er met momenten wat pips uitziet, ze heeft wel eens energieker op het podium gestaan. Dit is overigens totaal niet te horen in het gitaarspel, hier is werkelijk niets op aan te merken. De toegift bestaat uit de nummers Drown the Demon en Faceless Spies. De pauze tussen het concert en de toegift is eigenlijk niet bestaand, de band gaat zo goed als gelijk door. Bij het laatste nummer wordt de band nog even versterkt door violist Dimitris Katsoulis wat een prachtig einde maakt aan een erg goede set van MaYaN.
Al met al mag de organisatie in de handen klappen voor zo’n eerste editie. Het concept is net anders genoeg om het wat onderscheidend vermogen te geven tussen alle andere events waar vrouwen en metal met elkaar in aanraking komen. Het idee om mode en rockmuziek te combineren werkt erg goed, er blijkt nogal wat wisselwerking te zijn tussen de twee. De energie spatte van zowel catwalk als podium af en er is voor ieder wat wils, op mode en rock gebied. De opkomst is wel wat aan de lage kant geweest. Er zijn voor zover bekend geen ‘concurrenten’ geweest in dit weekend, maar wellicht is de zondag een wat minder fijn moment voor een happening zoals deze. Zoals tijdens de dag aangekondigd is zal er volgend jaar in ieder geval een tweede editie komen van FemME. We zijn ook benieuwd naar de DVD opnames die gemaakt zijn door de B&M Crew. Het event is echt een aanrader. Niet alleen voor de female fronted metal scene, maar veel breder. Het concept omvat meer dan alleen muziek en dit zal naar alle waarschijnlijkheid de komende edities steeds verder uitgebreid worden. Als de lineup de volgende keer ook weer net zo goed is als dit jaar, dan ben ik er weer bij!