Festival 't Zeeltje – 16-8-2019

Het mooie Deest is al jaren de vaste plek van Festival ‘t Zeeltje. Op een prachtige locatie langs rivier de Waal vindt volgens de vaste bezoekers het gezelligste kleine festival van Nederland plaats. Die benoeming is zeker niet onterecht. Gedurende drie dagen weten zo’n 800 tot 1000 hardrock/metal liefhebbers per dag het festival te vinden. Het terrein is weliswaar niet al te groot maar kan die aantallen makkelijk aan waardoor het nooit overvol raakt en de sfeer zeer gemoedelijk blijft. En het is juist de intieme setting die het festival zo speciaal maakt. 
Zoals altijd staan de eerste twee dagen in het teken van bekende en minder bekende bands. De derde dag is volledig gewijd aan coverbands en is voor iedereen gratis toegankelijk. Rockportaal is aanwezig op de openingsdag waarop het vooral hard rocken geblazen is. Verdeeld over twee podia doen bands als Martyr, Van Louie, Thorium en Thundermother van zich spreken. Toch zijn het vooral de oudjes die de handen op elkaar krijgen. Oliver Dawson Saxon bijvoorbeeld die in een uur tijd de ene na de andere Saxon klassieker de tent in slingert. Vooral zanger Brian Shaughnessy maakt indruk en klinkt net als Biff Byford in zijn beste dagen. Ook de gitaarsound en solo’s klinken authentiek waardoor je je weer even 30 jaar terug in de tijd waant.
De southern rock van Skinny Molly doet het ook zeker niet onaardig. Zanger/gitarist Mike Estes heeft ooit deel uitgemaakt van Lynyrd Skynyrd en dus is het niet raar dat er een aantal songs van deze legendarische band wordt gespeeld. Dat nummers als Workin’ for the MCA, Sweet home Alabama en Freebird al klassiekers waren ver voordat hij bij de groep kwam mag de pret niet drukken. De uitvoeringen zijn prima en zelfs met slechts twee gitaristen klinkt de solo van Freebird overtuigend. Ook leuk was een prima versie van Steve Earle’s Copperhead road.
Een ander hoogtepunt is het optreden van Leo Lyons & Hundred Seventy Split. Lyons mag met recht een levende legende genoemd worden. De legendarische bassist van Ten Years After heeft inmiddels al jaren zijn eigen band en blikt vanwege de 50ste verjaardag van het Woodstock festival terug op het optreden dat hij daar toen deed met Ten Years After. De Woodstock set wordt deze avond nog eens dunnetjes overgedaan. Love like a man, Good morning little schoolgirl, Help me en het onvermijdelijke I’m going home klinken nog altijd tijdloos. Lyons is inmiddels 76 jaar maar heeft nog niks aan kwaliteit en charisma ingeboet. Wat een held. Het enige puntje van kritiek is dat zanger/gitarist Joe Gooch kwalitatief geen Alvin Lee is. Dat hoeft natuurlijk ook niet maar qua gitaarspel worden de nummers toch wel behoorlijk anders gespeeld en ontbreekt het juiste gevoel een beetje. Daar komt ook nog bij dat Gooch de nodige uitstraling mist een geen echte persoonlijkheid is.
Bij Vandenberg’s Moonkings aan uitstraling en enthousiasme geen gebrek. De mannen hebben er zin in en de spelvreugde spat er vanaf. Vooral de interactie tussen Adje Vandenberg en zanger Jan Hoving is mooi om naar te kijken. Het geluid is hard en zuiver wat songs als Line of fire, Tightrope, Reputation en het nog altijd mooie Burning heart alleen maar ten goede komt. Bij rustpuntje Sailing ships moet eerst het publiek even toegesproken worden door Vandenberg omdat het iets te rumoerig is in de tent maar verder valt er niks aan te merken op dit prima optreden. Een uitstekende afsluiter van de eerste dag.
Met namen als Band of Friends, Stacie Collins, The Grand East, The Dirty Denims en Picture is de line-up op de tweede dag ook dik voor elkaar en kan er ook nu weer teruggekeken worden op een geslaagd weekend. Op 14, 15 en 16 augustus is er volgend jaar weer een nieuwe editie van Festival ‘t Zeeltje. Rockportaal is er dan hopelijk het hele weekend bij.