Laat ik dit keer maar met de conclusie beginnen: Een feestje! Dan hebben we dat maar vast gehad. Op een avond waar er nog al wat keuzes zijn voor rock-minnend Eindhoven hebben er flink wat gekozen voor de kleine zaal van de Effenaar waar folk rock de boventoon zal voeren.
Als een Het Engels/Nederlandse Pyrates aftrapt is de zaal eigenlijk nog aan de lege kant. Zoals de naam al doet vermoeden zien we Jack Sparrow zelve het podium betreden om met zijn band het publiek op te warmen voor de hoofd act. Hoe wel ze echt heel erg hun best doen wil dat nog niet zo goed lukken met hun “folk the pirate way”. Her en der zien we wel wat mensen wat danspasjes maken, maar echt los komt het publiek niet. Waarschijnlijk is er nog niet genoeg rum of bier door de aderen gevloeid om voor een echt verhitte sfeer te zorgen, de soms wel erg lange pauzes tussen de nummers helpen ook niet echt . Alle aarrggs ten spijt.
Donker, een blauwe gloed en uit de mist doemt een man met schapekop op. Niet lang daarna zien we lichtstralen over het podium dansen en stijgt een gejuich op uit de zaal. Fiddler’s Green heeft het podium beklommen en is klaar om het feest echt te starten. In een hoog tempo vliegen de nummers de zaal in. De band zet als een geoliede machine een prima show neer. En als het een keer mis gaat omdat een gitaar niet goed gestemd staat wordt dat professioneel opgelost. Wel heel erg jammer dat een deel van het publiek (die waar inmiddels wel voldoende bier naar binnen is gelopen) het nodig vindt om dwars door een fraaie ballad heen te bleren. Ook de stinkbom die ergens midden in de zaal lijkt af te zijn gegaan laat de sfeer niet verpesten. Dansen, moshen, zelfs de wall of folk ontbreekt niet (hoe wel het gelijknamige lied er niet bij vertolkt wordt). Een serieus minpunt is wel dat de zang erg slecht doorkomt in de zaal. Het publiek kan er echte niet om te malen, dat feest gewoon door tot de laatste toon!