De mystiek achter de muzikant, die zich slechts R laat noemen, is herkenbaar in de muziek. Fields of Mildew brengt minimalistische darkfolk met een singer songwriter twist. De fijn aan te horen zang neemt de luisteraar mee in een introspectieve reis naar het binnenste van zijn/ haar ziel. De muzikale omlijsting wordt verzorgd door elektrische gitaar en percussie. Beide net zo ingetogen gespeeld als de zang. Fields of Mildew blinkt uit in het componeren van mooie liedjes. De stem van R klinkt aangenaam maar de muzikale omlijsting is met net zoveel smaak gedaan. Het is daarom zes nummers lang intens genieten. De donkere inslag van de nummers wordt vertaald in schoonheid. Het tekent dat de twee instrumentale nummers Ignis Fatuus en Lluvia net zoveel impact maken als de overige nummers met zang. Dat komt vooral door de afwisseling die Fields of Mildew in de nummers weet aan te brengen. Dat is opvallend omdat de muziek verder vooral in hetzelfde segment blijft. Het is heerlijk genieten op de mooie luisterliedjes Vanishing, Tempest (Absence of Youth), The Lowering Splendour en Spiral of Eternal Life.