Finntroll – Blodsvept

In de loop van de tijd heeft Finntroll zich gevestigd als één van de boegbeelden van Paganmetal. Eind maart kwam Blodsvept uit. Hun zesde cd alweer. En dit product bevestigt hun koppositie. De heren zijn op deze laatste cd hun uitersten gaan verkennen om dat uiteindelijk weer samen te voegen tot een mengelmoes van goede metal met folkloristische elementen. Waarbij de Finnen de Zweedse taal gebruiken in hun teksten. Bijzonder hierin is het feit dat ex-zanger Katla, die de band moest verlaten met stemproblemen, nog altijd verantwoordelijk is voor het tekstuele gedeelte.
De cd start met titelnummer Blodsvept dat in een lekker tempo gewoon goede rock omvat in de Finntrolltraditie. Het tempo wordt daarna flink opgevoerd en de paganinvloeden komen sterk naar boven drijven in Ett Folk Förbannat. Dat enorme snelle ritme komen we onder andere ook tegen in Skogsdotter waarbij ik me door de snelheid en het hoge hoempagehalte niet voor kan stellen dat mensen bij een concert stil kunnen staan wanneer het gespeeld wordt. Het nummer is opzwepend, adrenalineverhogend en kan wellicht het best omschreven worden als de ultieme muzikale drug. De ‘hoempa’kant komen we ook weer tegen in Mordminnen en Tva Ormar terwijl het brute metalgeweld in När Jätter Marschera (met luchtig keyboardlijntje) en Skövlarend Död de boventoon voert. Bij Finland denk ik, behalve metalmuziek, aan uitgestrekte bossen en ik kan me zo voorstellen dat Rösets Kung als roverslied door die wouden schalt. Variatie dus genoeg in de elf nummers op de cd, waarbij de stem van ‘Vreth’ centraal staat, ondersteund door een rijk arsenaal aan gitaren, keyboards, bas en drum. Slotnummer Midvinterdraken, dat door muzikale meestertrol ‘Trollhorn’ zijn eigen Flying Spaghetti Monster wordt genoemd, is voor mij het meest toegankelijk en met ruim vijfeneenhalve minuut ook een ‘enorm’ lang nummer.
Vooralsnog levert Blodsvept nog geen tweede Trollhammern op, maar er is genoeg om van te genieten. Alle nummers hebben een aanstekelijke inslag en de mix van metal en folklore is zeer evenwichtig. En daarmee laat Finntroll horen dat ze zich tot de top van de paganmetal mogen scharen.
Tot slot is het artwork zeker nog het vermelden waard. Gitarist ‘Skrymer’ heeft in de hoes alle nummers visueel een plaatsje gegeven.