FireForce – Rage Of War

Rage Of War is het vierde album van de Belgische heavy metalband FireForce. Het is het eerste album met de nieuwe line-up en het eerste voor het nieuwe label Rock Of Angels Records (Mystic Prophecy, Sacrosanct, Emerald, …). De nieuwe line-up is misschien niet zo nieuw: gitarist Erwin Suetens is de oprichter en vaste waarde, bassist Serge Bastaens was er al bij voor het vorige album en de jongste EP, drummer Christophe De Combe is een oude bekende en nieuwkomer en Fransman Matt Asselberghs werd meteen gepromoveerd tot gitarist-zanger, wat hij overigens foutloos doet. Nog een bekend gezicht zat in de producersstoel: R.D. Liapakis (Mystic Prophecy, Firewind, Suicidal Angels). Die helpt de band reeds sinds de eerste EP Moonlight Lady in 2009, toen ook Eric Philippe aan boord kwam voor het artwork. Bob Briessinck (Warbringer, Scavenger, Bloodrocuted, …) was mede-producer voor Rage Of War en Henrik Udd (At The Gates, Delain, ..) deed de mix. Leuke namedropping, maar doet dat er eigenlijk toe. Toch wel. Want FireForce heeft – ondanks de klassieke bezettingswissels – een eigen smoel en doet er alles aan om die eigenheid te bewaren.

Je voelt ook aan heel wat zaken dat dit een nieuwe start is voor FireForce. Rage Of War klinkt heel gedreven en tegelijk compact als een vuist. Deze band wil bewijzen dat ze het hoofd hoog houden en voor niemand uit de weg gaan. De sound is herkenbaar, maar gaat op dit album misschien iets meer naar de klassieke heavy- en powermetal dan die op het vorige full album. De lyrics zijn opnieuw combat-gerelateerd: er worden oorlogen uitgevochten, moed en waanzin lossen elkaar af, er zijn winnaars en verliezers, … Een beetje klassiek, maar het werkt.

Als het tempo zakt, zoals op de halve powerballad Forever In Time, klinkt FireForce een beetje doorsnee. Vocaal is deze track net iets te hoog gegrepen voor Asselberghs, maar hij spartelt erdoor zonder grote ongelukken. FireForce excelleert wel volop in de tracks met een stevig tempo als Running, Firepanzer en March Or Die. De track 108-118 koppelt speed- aan powermetal en zorgt zo voor een fijne afwisseling. Army Of Ghosts klinkt moderner dan de eerste helft van het album. From Scout To Liberator klinkt eveneens modern, maar dan met een zekere bombast of theatraliteit.

Naar het einde toe wordt het een beetje link. Drie tracks staan enkel op de CD-versie, één track enkel op de vinyl-versie. Een beetje een doorzichtige poging om de fans zowel de CD als het vinyl te laten aanschaffen? Het zou wel eens kunnen. Van de 3 CD-tracks onthoud ik vooral de leuke jaren ’80-vibe van A Price To Pay. De vinyl-track Tale Of The Desert King klinkt net zo retro, maar heeft naast een knappe Oosterse look & feel helaas ook een sloom midtempo dat mij een beetje in slaap wiegt. En dat was waarschijnlijk niet de bedoeling.

Rage Of War is een heel consistent en aangenaam album van een band die zichzelf wel moest heruitvinden. Hopelijk zien we FireForce dit jaar snel op een podium verschijnen om deze tracks live te brengen.