Om het album te voltooien heeft de band rond gitarist Gus G. ruim de tijd genomen. In die vijf jaar hebben de bandleden buiten Firewind om niet stilgezeten, maar werd er ook zeer geconcentreerd gewerkt aan de ideeën die naar voren kwamen. Het is voor het eerst dat er gewerkt is met een producer van ‘buiten’. De keus viel al snel op producer Dennis Ward (Pink Cream 69) die tevens de composities het album, samen met Gus G., schreef.
Een andere verandering ten aanzien van het album Few Against Many is zanger Henning Basse (ex-Metalium). Diegene die Firewind cq Gus G. eerder live hebben gezien, kennen deze uitstekende zanger wel aangezien hij in 2007 tijdens de Allegiance-tour bij Firewind de vocalen al voor zijn rekening nam en tevens bij de afgelopen tour in 2015 als zanger bij de soloband van Gus G. zijn rol als zanger goed neerzette.
Hoewel het een conceptalbum betreft, is het album vrij gemakkelijk te doorgronden. Met Gus G. in de gelederen is het niet moeilijk om je voor te stellen dat het gitaargeluid van deze man in alle composities ruim vertegenwoordigd is. Zeker in de uptempo powermetalnummers is hij sterk aanwezig. In Hands Of Time wordt hij daarbij gevoed door het pompende drumwerk van Jo Nunez en ondersteund door de toetsen van Bob Katsionis. Jo Nunez laat trouwens ook goed van zich horen in Live And Die By The Sword. Een goed hardrock/heavymetalnummer waarin vooral Henning sterk doet denken aan Johnny Gioeli van Axel Rudi Pell. Deze compositie klinkt door een vrij eenvoudig couplet en refrein meteen vertrouwd. Toetsenist Bob Katsionis mag zich in Ode To Leonidas lekker uitleven. Deze compositie start akoestisch met een stuk gesproken verhaal over de strijd van de Grieken tegen de Perzen en wordt vervolgd met een lekker groovy hardrock riff en aanstekelijk ritme. Vooral in de solo’s spelen Gus G. en Bob Katsionis een mooi samenspel. In Wars Of Ages staan de keyboards nog centraler dan op de rest van het album. Vooral in het intro werkt Bob toe naar een stevig powermetalgeluid.
Waar Firewind vooral sterk in is, is het feit dat zij een aantal nummers zo hebben opgebouwd dat je als luisteraar regelmatig op het verkeerde been wordt gezet door tempowisselingen die verraderlijk maar met precisie zijn ingevoegd. Een goed voorbeeld is te horen in Warriors And Saints dat aanvankelijk lijkt voort te borduren op het instrumentale Immortals, waarin Gus G. even uptempo mag en kan raggen om van daaruit naar een meeslepende solo te werken. In Warriors And Saints krijg je daarna te maken met sterk melodieuze stukken in combinatie met de powermetal die Firewind regelmatig tentoon stelt.
Single Back In The Throne is al via de video naar voren geschoven en biedt de luisteraar een mooi doorkijkje van het niveau van de band. Ik vind het een goede keuze en ook hier krijg je te maken een sterke versnelling met bijbehorende gitaarsolo die even doorloopt als het refrein weer inzet.
Als niet-kenner van Firewind ben ik gecharmeerd van het album Immortals. Het is gewoon goede en lekkere hardrock/heavymetal die verrijkt wordt door de nodige powermetalinvloeden. Het klinkt snel vertrouwd en heeft een sterk consistent karakter. Zeker wanneer je ook de ballad Lady Of 1000 Sorrows meepakt en waarin Gus G. met een warm bluesy gitaargeluid perfect past bij het warme stemgeluid van Henning.
Hardrockers kunnen blindelings het album uit de schappen trekken in de winkel of webshop. Het is gegarandeerd een plezier om te beluisteren.
Voor de Nederlandse fans is het balen, want de band komt vooralsnog niet naar ons land. In België zijn ze op de korte termijn wel te aanschouwen.
Firewind Live:
02.03. Vosselaar (B) Biebob