Fischer-Z – Til The Oceans Overflow

Wie een beetje fan is van Fischer-Z zou iemand moeten herkennen op de hoes van het nieuwe album Til The Oceans Overflow. Daarop staat hetzelfde personage als op Red Skies Over Paradise van exact 40 jaar geleden, maar de omgeving is veranderd en dreigt zelfs onder te lopen. Dat is uiteraard niet de enige link met het verleden.
Een kniesoor zal zeggen dat John Watts met zijn Fischer-Z toch al wel heel lang op zijn historische hits teert, maar dan heb je het vorige album, Swimming In Thunderstorms, waarschijnlijk niet op je radar gekregen. Of het nog betere S.I.T. Annexe, een EP met fantastische ‘restjes’ van Swimming In Thunderstorms die voor de Record Store Day van 2020 op vinyl geperst werden. Van die EP herneemt Fischer-Z hier Choose om dit nieuwe album mee te openen. Een echte banger zoals ze dat in het Engels zo mooi zeggen. Een heel goede zet om deze ijzersterke track hier een herkansing voor een ruimer publiek te geven.
Maar nog even terug naar Red Skies. Het nieuwe Til The Oceans Overflow werd in dezelfde Berlijnse studio opgenomen als Red Skies, het album van hits als Marliese en Berlin. Vanwege de viruspandemie werden de opnames evenwel afgebroken en mocht John Watts thuis achter de laptop de draad oppikken met de band. Die band is in grote lijnen dezelfde band als op Swimming In Thunderstorms, met oudgediende Dave Purdye op bas. Purdye en Watts werkten al samen in 1981, maar niet voor Red Skies wel voor Watts’ solo-track Speaking In A Different Language. Een jaar later, in 1982, maakte Purdye dan wel deel uit van Fischer-Z voor de later als album uitgebrachte TV-opnames bij het Duitse Rockpalast. Dat de ‘begeleidingsband’ dezelfde is als op het vorige is dan weer net geen link met Red Skies, want dat was het eerste Fischer-Z-album waarop Watts de bandformule had opgegeven.
De in Berlijn gestarte opnames zouden zowel een Fischer-Z-album als een solo-album moeten hebben opgeleverd, maar die twee zijn samengesmolten tot Til The Oceans Overflow. Met een korrel zout, of met veel zout, zou je kunnen stellen dat het nieuwe album begint bij Fischer-Z en eindigt als solo-album. De eerste drie, vier tracks zijn dynamischer, makkelijker mee te zingen en hebben meer melodie en de drie tot voor afsluiter A.I.Owns.U. zijn intimistischer en meer op de boodschap in de lyrics gericht, zoals we dat kennen van bv. Real Life Is Good Enough. Die A.I.Owns.U. is een heel upbeat, vrolijk-satirisch niemendalletje dat bij mij herinneringen oproept aan Fischer-Z’s Limbo. Maar die laatste stond niet op Red Skies.
Til The Oceans Overflow zal je met veel plezier beluisteren zonder dat je Red Skies Over Paradise kent, maar als je de 40 jaar oude referentie wél kent, kan je pas echt beginnen puzzelen. Heel wat songs zijn een update of antwoord op de songs van Red Skies. Brian is uiteraard een vervolg of een duiding op You’ll Never Find Brian Here, zoals Romance Can Last Forever een vervolg is op Berlin en zoals Oh Compassion een vervolg zou kunnen zijn op Marliese. Het is niet duidelijk of Watts voor elk van de ‘oude’ songs een antwoord geschreven heeft. Voor de update van The Writer zijn er wat mij betreft liefst vier kandidaten (Narcissus, Selfish Mirror, Waterside en Cuban Rain Falling), al kan één ervan misschien ook over de tot inkeer gekomen stalker van Marliese. De kernbomdreiging van Cruise Missiles op Red Skies werd waarschijnlijk ingeruild voor de klimaatdreiging op Choose en titeltrack Til The Oceans Overflow, zoals Dystopia’s Here en A.I.Owns.U. de nieuwe 2021-versies zijn van Multinationals Bite of misschien wel van The Song And Dance Brigade. Ik verklap lekker niet elke link, ga er maar mee aan de slag. Maar geniet vooral van dit alweer heerlijke album. Nu Fischer-Z opnieuw naar de Nederlandse podia komt, let dan niet enkel op de hits uit het verleden, maar zeker ook op de songs van Til The Oceans Overflow.