Fit For An Autopsy
Begin 2015 werd met het vertrek van Greg Wilburn, de komst van nieuwe zanger Joe Badolato aangekondigd en hiermee ook de komst van een nieuw album. Op 2 oktober 2015 brengt de band “Absolute Hope Absolute Hell”, het eerste album met Badolato uit.
Dit zorgt voor de nodige extra nieuwsgierigheid van fans.
De Amerikanen geven aan dat de vierde full-length een reflectie is van de huidige staat van de menselijke relatie met de chaotische wereld en het interne en externe effect daarvan. Het begint dan ook direct grimmig met het sterke Hydra, waarin Joe Badolato zijn teksten uitspuwt. Woede en frustratie zijn emoties die regelmatig terugkeren, maar er is tevens veel ruimte voor somberheid, introspectie en reflectie, zoals blijkt uit When The Bulbs Burn Out, dat over de confrontatie met de houdbaarheidsdatum van de aarde gaat.
Het tempo ligt doorgaans wat lager dan op de vorige platen en het geheel ademt wat meer. Deze vierde full-length is divers, met het relatief toegankelijke Heads Will Hang enerzijds en het technische spel drumwerk in Black Mammoth anderzijds. Uit deze tracks blijkt overigens ook de zeer duidelijke invloed van Gojira. Iron Moon(met gastzanger Kevin McCaughy van Ion Dissonance) is supervet met zijn dikke bas en djenty riffs. Het is beslist een nummer dat live voor de nodige beweging in de pit gaat zorgen. Het is een van de uitschieters. Andere highlights zijn de opener, Black Mammothen het wat meer traditionele (breakdowns) en trage, maar tevens met blasts voorziene Too Late.
Het beste beluister je The Great Collapse met de teksten erbij. Dan heeft de plaat meer impact, maar ook zonder de lyrics is het een plaat die de ondergang van onze planeet treffend schetst. Er zit een apocalyptische diepte in de sound middels reverb en andere effecten. Het is een album dat de ernst van de situatie onder ogen doet komen. Er is weinig vrolijks te bekennen of het moet al zijn dat je blij bent met deze release vanwege de krachtige deathcore. En dat is goed voor te stellen, want Fit For An Autopsy neemt verantwoordelijkheid en levert kwaliteit.
Venom Prison
Venom Prison bracht zelf eerder twee EP’s uit, voordat het werd getekend door Prosthetic Records. Met Larissa Stupar heeft de band een vocaliste met een nodige bak ervaring. Ze stond eerder aan het roer bij de Duitse straight edge hardcoreband Wolf Down. Deze werd nog niet zo lang geleden opgeheven na beschuldigingen van seksueel misbruik en hypocrisie, waaronder van Larissa zelf die de band al even daarvoor verlaten had. Met dit in het achterhoofd is de hoes van debuutplaat ‘Animus’ zeker een statement: onder dwang krijgt een verkrachter zijn eigen genitaliën gevoerd.
Vulvodynia
Brute slam uit Zuid-Afrika! Een van de meest toonaangevende slam bands van dit moment komt in Willem Twee en we weten nu al zeker dat dit de hardste show van het jaar in het café wordt. Meest recente album Psychosadistic Design (2016) is al meer dan een half miljoen (!) keer beluisterd op YouTube. Grunts, shrieks en pig squeals worden onderstreept door idioot lompe riffs en moordlustige drums; someone call the slambulance want niemand gaat de zaal levend verlaten.
Justice For The Damned
Justice For The Damned heeft het concept van geduld volledig begrepen als een deugd. Het 5-tal uit Sydney heeft de afgelopen jaren bewust en methodisch hun pad geploegd, hun tanden snijdend langs andere tijdgenootschappen zoals Northlane en Polaris, vaak samen het podium gedeeld in de legendarische Blacktown Masonic Hall. Van daaruit ging het allemaal snel, toeren met aankomende acts zoals Graves en Void Of Vision, tijdens een uitverkocht Invasion Festin Melbourne spelen en spelen op Unify Festival 2017, naast zwaargewichten zoals Thy Art Is Murder, Every Time I Die, & Violent Soho. Eind 2016 stapte de band de studio in met Sam Basal (Ocean Grove, Endless Heights) als producer.
Wanneer: zondag 26 mei
14.30 Zaal open
15.00 Justice For The Damned
15.50 Vulvodynia
16.35 Venom Prison
17.30 Fit For An Autopsy
Rockportaal.nl is aanwezig voor een live review.
bron: website willem-twee