Muzikaal wordt dat ruimschoots ondersteund door een stevig, misschien zelfs agressief geluid, dat behoort tot de zwaardere death-/metalcore met duidelijke deathmetalinvloeden. Daarmee blijft het zestal op de weg die op het vorige album Absolute Hope, Absolute Hell ook duidelijk aanwezig was. The Great Collapse is het tweede album met zanger Joe Dadolato die zich er ook op dit album kranig doorheen weet te worstelen met zijn sterke zang/gruntgeluid. Dat moet ook wel want het gitaristentrio Will Putney, Patrick Sheridan en Tim Howley zwepen het totale geluid flink op. In opener Hydra is dat goed hoorbaar, maar zeker komt het gitaargeweld goed tot zijn recht in krachtige riffs en gierende solo’s in Terraform en het uiterst brute Iron Moon dat zeker tot één van de hoogtepunten van het album gerekend mag worden. Wist de band in Terraform te overtuigen door na een stevige breakdown in een slipstreamgroove verder te gaan. In Iron Moon volgen de breakdowns elkaar op en worden ze aan elkaar geplakt door lekkere aantrekkelijke gitaarsolo’s.
Fit For An Autopsy mag dan opereren binnen het deathcore/-metalgenre. Er is binnen het album genoeg variatie, noem het verkenningen van de band, te vinden.
In When The Bulbs Burn Out doet de band het wat rustiger aan. Relatief rustig moet ik zeggen. De sample aan het begin maakt nieuwsgierig, uiteindelijk blijft de melodie, die prettig klinkt, wat vlak van aard. In Empty Still komt de nog meer gevoelige kant van Fit For An Autopsy naar voren. Muzikaal gezien luistert het als een verfrissende zachte regenbui na een periode van droogte die uitloopt in een wat zwaardere storm en daar past het stemgeluid van Joe Dadolato ook wat beter bij, want je kunt een hoop zeggen, maar zijn stemgeluid is niet bepaald lieflijk te noemen. Dat zwaartepunt past helemaal binnen het totale geluid van Fit For An Autopsy.
Het echte deathmetalkarakter komt misschien wel het best tot zijn recht in Too Late. Een compositie met een zwaar karakter en toch wat complexe structuren. Het ritme is sterk en vooral het dubbel bassgeluid dat drummer Josean Orta uit zijn benen pompt is indrukwekkend. Over de hele linie is zijn drumgeluid sterk hoorbaar en netjes geproduceerd. Niet overdreven op de voorgrond, maar zeker sterk aanwezig in het geluid op The Great Collapse. Zeker in de compositie Heads Will Hang, dat mij qua gitaargeluid zeker doet denken aan het bombast met subtiliteiten van Gojira. Opvallend hier is het gebruik van een andere manier van zingen. Echt clean vocals mag je het niet noemen, maar de dubbellaagsheid in zang en het mooie samenspel bij de gitaristen zorgen voor een krachtige ervaring bij het luisteren.
Met afsluiter Spiral zet de band het meest complexe nummer neer op het album. Een zeer gevarieerde compositie met zowel progressieve elementen als een mix van metalcore en deathmetal.
The Great Collapse is een mooi vervolg op Absolute Hope, Absolute Hell en over het algemeen wekt de band de indruk dat er een solide en stabiele bezetting aan het werk is die hun ongenoegen treffend in tekst en muziek tentoonstellen. Sterk hoe ze rond het deathcoregenre de composities meer allure geven.