Fleddy Melculy – Sabbath Fleddy Sabbath

Jeroen Camerlynck van Fleddy Melculy heeft een broertje dood aan opmerkingen over de verstaanbaarheid van zijn lyrics. Alsof je bij Amerikaanse of andere Engelstalige metalcorebands de lyrics woord voor woord begrijpt.  Daarin heeft hij natuurlijk gelijk, maar door bij het debuut van Fleddy de kaart van de humor te trekken, kijken de fans wel steevast uit naar de volgende grap of woordspeling. Op het nieuwe album Sabbath Fleddy Sabbath moet je de humor met een vergrootglas zoeken. Of kort samengevat: eerst was er de grap, daarna het sarcasme en nu is Fleddy vooral gewoon boos. En dat is goed zo. Boos = metalcore = boos. En nu dat van de baan is: muzikaal zetten de Fleddies nog een stapje vooruit. Vooral de riffs zijn beter uitgewerkt en zitten prominenter in de mix. De songopbouw is sterker en iets minder afhankelijk van productionele ingrepen.
Dit nieuwe album klinkt overigens heel vertrouwd en heeft dan ook alle vertrouwde ingrediënten: de geinige introotjes, de pompende bas, hakkende gitaren, het geschreeuw in het Nederlands, …  Uit duizenden herkenbaar. De gasten zijn al net zo vertrouwd voor wie de band een beetje volgt: Sven van Aborted, dj-duo Goe Vur In Den Otto, Franky van Channel Zero en dan ook nog X-Raiders. De opsomming van vooroordelen in Nederhel vs Helgië is voor mij een beetje een zwaktebod. Als we dan toch elkaar wat gaan dissen, mag de lat wat hoger liggen. En in de andere tracks ligt de lat ook hoger. Fleddy is nog steeds een rotjoch dat wild om zich heen schopt, naar influencers en naar mensen die een tattoo laten zetten omdat dat in de mode is, maar er sluipt meestal toch al wat meer diepgang in de teksten, zoals op De Hel Niet Gezien en het introspectieve Kutrockster. Die diepgang is lovenswaardig en willen we zeker naar volgende albums toe nog wat meer uitgewerkt zien.
Het coronavirus trekt een streep door het begin van de clubtournee en de releaseshow werd plots een livestream op facebook. Ook een aantal signeersessies in winkels zijn geschrapt. Niet leuk en onverdiend, want dit is veruit het beste album van Fleddy Melculy.