Verzamelabums kunnen me meestal niet zo bekoren, omdat die vaak de coherente sfeer of de opbouw van een album of optreden missen.
De heren van Flying Circus hadden soortgelijke bedenkingen, zo blijkt uit de teksten op de inlay van deze verzamelaar. Ze hebben dat opgelost door alle tracks van voor 2011 opnieuw op te nemen en alles van voor 2020 te remixen. Daarbij zijn, afgaande op wat ik van de originelen gehoord heb, de opnieuw opgenomen versies niet heel erg gewijzigd qua arrangementen. Hooguit zijn bijvoorbeeld synthgeluiden die nu als oubollig gezien worden wat gemoderniseerd. Voor muzieknerds is het erg prettig dat de band heel uitgebreid op de hoes en de inlay heeft weergegeven wát ze gedaan hebben en van welke albums de tracks komen. De volgorde van de tracks is niet chronologisch, wat ook weer helpt met de spanningsboog.
Flying Circus is niet echt hardrock, en tegelijkertijd niet echt puur prog. Bij het laatste album 1968 plaatste ik ze al ergens in de buurt van Spock’s Beard en Arena. Op andere momenten hoor je ook fragmenten waarbij je meer aan Gentle Giant of aan Uriah Heep denkt. Dat de heren hun invloeden vooral uit de jaren zeventig halen is zonneklaar. Al met al is het wel prog, maar van de soort die niet-progliefhebbers ook best trekken. Wat vooral opvalt dat de heren qua stijl al vroeg hun sound te pakken hadden, want in grote lijnen vallen de songs in hetzelfde pulletje: goed opgebouwde songs zonder overbodig stunt- en vliegwerk, maar met veel prachtige achtergrondzang. Zanger Michael Dorp heeft een opvallend vibrato, dat misschien even gewenning vergt maar nooit gekunsteld is. Solo’s zijn er, breaks idem dito, maar geen twintig maatwisselingen per minuut.
Flying Circus is zo’n verzamelaar waarvan je zonder voorkennis zomaar eens aan zou kunnen nemen dat het een ‘gewoon’ album is. En een lekker album, bovendien. Mocht je na 1968 nog geen aanvechting gevoeld hebben om kennis te maken met Flying Circus, dan is dit een mooie gelegenheid om het alsnog te doen.
Flying Circus website
Flying Circus – Flying Circus
379