Foals – Melkweg (Amsterdam) 07/09/2015

Eind vorige maand verscheen het vierde studio-album van Foals, genaamd What Went Down. Daar hoort natuurlijk een tour bij, en dus stond een van de heetste bands van het moment maandagavond in de Melkweg om de uitverkochte The Max uit z’n voegen te laten barsten.
De avond begon met Formation, een vijftal dat door Foals is meegenomen op hun tour, die ze vorige week samen aftrapten in Parijs. De band bestaat uit een drummer, een zanger, twee toetsenisten en een bassist, die in geluid bij wijlen klinken als het groovy geluid dat Foals op hun tweede album Total Life Forever had. Voor een paar nummers klinkt het aardig, maar de afwezigheid van een gitaar betekent ook een gebrek aan een bite, waardoor het uiteindelijk toch klinkt alsof de band elke keer hetzelfde nummer speelde.
De anticipatie bij het publiek voor Foals is bijna tastbaar. Vanaf de eerste tonen van Snake Oil, een van de krachtige songs van de nieuwe plaat, laat het publiek duidelijk blijken dat het heel blij is met de Britten die op het podium staan. Zanger Yannis Philippakis heeft er duidelijk zin. En de zaal ook. Regelmatig deint het publiek heen en weer, op en neer, alsof we op een tapijt staan waaronder een golfslagbad op volle sterkte actief is.
Vanaf het eerste nummer feest, en dat doortrekken tot aan het einde van de encore en daar voorbij. Het is niet makkelijk, maar Foals doet het alsof het dagelijkse kost is. Songs als My Number en Inhaler denderen over het publiek heen, en zelfs de nummers die op plaat rustig beginnen (Providence, Spanish Sahara) ontaarden live in een energieke orkaan van gitaren. Duidelijk is dat Philippakis fungeert als de trechter waardoor alle energie van het podium en van de muziek de zaal in gelanceerd wordt. Hij wordt vaker dan eens letterlijk op handen gedragen als hij over de zee van publiek van en naar het podium stroomt.
Foals laat in een korte setlist nummers van alle vier hun albums de revue passeren in een mix die ervoor zorgt dat het publiek aan het einde niets anders kan doen dan zuchten. Zodra de eerste noten van klassieker Inhaler hoorbaar zijn, en Philippakis het publiek opgejut heeft, schieten er overhaast mensen naar de pit als haaien die bloed ruiken. Ook bij huidige single What Went Down is het weer feest, en eigenlijk was de hele Melkweg gewoon een pit geworden. Ruim een uur lang.
Setlist: Snake Oil – Olympic Airways – My Number – Mountain at My Gates – Birch Tree – Providence – Spanish Sahara – Red Socks Pugie – Late Night – A Knife In the Ocean – Inhaler – What Went Down – Two Steps, Twice