De titel van het album doet vermoeden dat Focus 12 het twaalfde album van de Nederlandse progressieve rock band Focus is. Niet helemaal, dit is namelijk het vijftiende album van een van de langstlopende bands uit ons kikkerlandje en daarmee zeker niet de minste.
Door de jaren heen is de line-up van Focus erg veranderd en blijft enkel Thijs van Leer als origineel lid over. Pierre van der Linden heeft overigens zijn talent op ieder Focus album vanaf Focus II kunnen laten horen. Ook Menno Gootjes en Udo Pannekeet zijn geen vreemden meer voor fans van de band.
Deze vier muzikanten maakten al eerder het fantastische Focus 11. Na zes jaar wachten hebben ze wederom uitstekend werk geleverd, met een plaat die alle verwachtingen te boven gaat. Het nummer Focus 13 is een waar meesterwerk, wat de welbekende Focus-sound weergeeft in een hedendaags jasje. Menno Gootjes bewijst zich wederom als waardige opvolger van onder andere Jan Akkerman. Geen noot is verspild. Het piano / keyboard werk van Thijs van Leer klinkt zoals gewoonlijk weer als prachtige muziek in de oren.
Thijs van Leer staat tevens ook bekend om zijn solo albums met fluit muziek, dit talent komt mooi naar voren op het prachtige Meta Indefinita. Ieder lid krijgt op dit album de tijd om zijn talent te weergeven, ook als geheel speelt de band perfect op elkaar in. Dit maakt het nummer Nura meer dan duidelijk. Hoewel ietwat chaotisch, is de band op elkaar afgestemd en spellen ze een ontzettend strak en krachtig nummer wat als een van de hoogtepunten gezien kan worden.
Als het nummer Bowie een ode aan David Bowie is, verbaast me dat niets. Het piano werk is duister en doet enigszins aan piano werk op onder andere Life On Mars? denken. Dit nummer grijpt je aandacht en laat je niet meer los. Een perfect voorbeeld van hoe een instrument meer kan zeggen dan de woorden die gezongen worden (niet in dit nummer overigens, dit album is volledig instrumentaal). Gaia sluit het album sterk af en maakt me direct benieuwd naar een volgend album. Dit is precies het Focus geluid waar ik de afgelopen jaren enorm van ben gaan houden. Ondanks dat deze sound op het gehele album te horen is, zijn de nummers vrij verschillend van elkaar en boeit het de luisteraar van begin tot eind. Wederom een fantastische plaat in een uitstekende discografie.
Ik kan deze review niet afsluiten zonder mijn complimenten aan Roger Dean te leveren. Wederom maakte hij een prachtige album hoes voor de band die de muziek erg mooi complimenteert.