Zal maar niet vragen waarom jullie samen zijn gaan werken, maar wel interessant om te weten is wanneer jullie besloten hebben om samen muziek te gaan maken?
Door de loop van de laatste zes jaar heen hebben we al veelal samen muziek gemaakt, meestal thuis of op jamsessies. zodoende ontwikkelden zich vele nieuwe teksten en liedjes, maar nog niet eerder waren ze publiekelijk.
In 2011 hebben we besloten onze horizon te verruimen en zijn we begonnen met het muziekproject Folk Noir. Omdat Folk Noir net weer andere muziek is als bijvoorbeeld het langlopende succesvolle project Faun, geeft dat ook een heel nieuwe creatieve impuls. Oliver kan middels Folk Noir ook zijn andere muzikale kanten laten zien. Daarnaast is het heel fijn om ook samen te werken aan iets en dat te zien groeien.
Waarom gekozen voor de naam Folk Noir? Moeten we het nu Folk Noir of FolkNoir schrijven, want jullie gebruiken zelf ook allebei de versies?
De naam lag al tijden lang in een van onze ideeën folders en kwam steeds weer omhoog. Ergens bleef de naam hangen. Bij het ontwikkelen van onze liedjes vonden we deze naam goed bij de sfeer passen, we geven onze schaduwkanten en emoties de ruimte in folk noir, er hoeft niets te worden verpakt in een mythish verhaal. Folk Noir streeft er naar iets directer te zijn in het gebruik van emoties in teksten.
Wat betreft de schrijfwijze, ach…laat ik bij deze dan maar besluiten dat het Folk Noir moet zijn..;)
“Songs From Home No. 1” verklapt wel een aantal zaken. Het is duidelijk dat de EP thuis is opgenomen, hoe is dat bevallen?
Heel goed. We kunnen het eenieder aanraden om een beginnend project zo op te nemen. We zijn ook tevreden met het resultaat. De opnames verliepen heel gemoedelijk en met de techniek van geluidstechnicus Wim Koning en een goede akoestiek van mijn huis is er een mooie Ep uit voortgekomen. Het paste in het hele plaatje om de liedjes die hier thuis ontstaan waren ook hier op te nemen. Dat geeft de plaat iets heel intiems mee..
We kunnen wel vast verklappen dat voor de 2e release niet bij mij thuis, maar in een studio in Denemarken zal worden opgenomen. Daar gaan we een heel fijne opname samenwerking aan.
Ja, we zijn inmiddels druk bezig met het verder ontwikkelen van de liedjes van de komende 2e release. Het zal iets heftiger van stijl zijn als de eerste EP. De rest geef ik graag pas wat later prijs 😉
Jullie zien Folk Noir dus niet als een project? En komen er live optredens?
Een project kan ook live optredens omvatten. We hebben wel plannen om met Folk Noir live te gaan, dat lijkt ons fantastisch om te doen, maar we zijn tegelijk ook nog in volle ontwikkeling, ook qua muziekstijl.
Hoewel het duidelijk is dat dit album thuis opgenomen is door de relaxte sfeer hoor je toch ook iets van melancholie in de muziek (zoals in ‘You Should Have Seen Me There’ en de ballad ‘The Road’).
Hoe zou je zelf jullie muziek omschrijven? Het klinkt namelijk een beetje tussen folk en pop in.
Wij omschrijven het momenteel zelf als ergens “ergens tussen folk met middeleeuwse klanken en de singer songwriter stijl in”. Melancholie is inderdaad ook te horen en blijft ook bij de 2e release wel aanwezig. Zoals al eerder vermeld geven we bij Folk Noir elke emotie de ruimte om er te zijn. Tegelijk zit er ook wel een heel dromerig element in. Het fijne is dat eenieder het op zijn eigen manier kan interpreteren. Dat is ook het mooie van eigen liedteksten, dat ze voor eenieder iets anders en persoonlijks beduiden.
Met Oliver in je band heb je het risico dat de vergelijking met Faun gemaakt wordt. Hebben jullie bij het creëren van nummers hier (bewust) rekening mee gehouden of zijn jullie gewoon aan de gang gegaan met wat jullie hebben – ongeacht wat?
Een vergelijking met Faun is niet te voorkomen, en is ook niet vervelend. Het geeft Folk Noir een fijne boost. Faun is een geweldige band en ja, Olivers stem en gitaarspel heeft ook een heel eigen signatuur. Dat is voor de luisteraar wel herkenbaar en ook terug te horen op Folk Noir. Echter door de andere liedstijl en vormgeving hopen we toch ook met Folk Noir een heel eigen wereldje te creëren.
Het voordeel is natuurlijk dat het makkelijker is om CDs te verkopen met een bekende naam, want ik geloof dat de EP erg goed verkoopt als ik zo de reacties zie? De reacties zijn tot nu toe ook goed?
Ja inderdaad. En we zijn ook uitermate tevreden met de vele lieve en enthousiaste reacties en recensies.
We hebben het idee dat er in Nederland een gezonde middeleeuwse/ folk muziekscene aan het ontstaan is. Herkennen jullie dit? Hebben jullie een idee waarom dit nu zo opkomt?
Ik denk dat er in Nederland, maar ook in Duitsland inderdaad momenteel heel veel nieuwe folkbandjes opstaan en ik den kook dat dit inderdaad een fijne genre boost geeft aan de bestaande folkscene.
Ik denk persoonlijk wel dat veel jonge mensen erg geïnspireerd zijn geraakt door een aantal succesvolle en gevestigde paganfolk bands. Alleen al de vele bijzondere middeleeuwse folk instrumenten op het podium, het gebruik van zeer oude of mythische songteksten en eigenlijk ook een geheel eigen lifestyle heeft denk ik veel jonge mensen aangesproken. In navolging (of soms omdat ze denken het nog beter te kunnen) komen er prachtige nieuwe folkbandjes uit voort. Een beter compliment kun je voor de gevestigde folkbands eigenlijk niet hebben.
Graag jullie reactie op de volgende stellingen:
1. Deze middeleeuwse folk scene is groot geworden tijdens fairs en specifieke festivals en komt minder tot haar recht in clubs en concertzalen.
Mjahh… moeilijke vraag omdat de ene band de andere niet is. Een middeleeuwse loopact met troubadours komt op een markt of fantasy festival daar prima tot zijn recht, maar geheel niet in een club. Tegelijk kan je heel goed een “middeleeuwse folkband zoals Faun of Omnia of met een Duitse doedelzak- folkrock band een hele club laten vullen en ze rocken de boel stuk.
Op een prachtig zomerfestival zoals CastleFest of Fearieworlds USA, ja daar klopt wel het hele plaatje; de sfeer, de bomen, het gras om op te liggen, kampvuren en de kostuums en dan de folkscene muziek…ja dat wil je toch het liefst compleet beleven.
2. De huidige middeleeuwse/ folk scene is een hype! Straks is het weer (grotendeels) weg, net als al die andere hypes.
Ik denk (of hoop) dat het meer is dan slechts een hype, en mogelijk zelfs bieden de specifieke lifestyle festivals, ook met middeleeuwse folkmuziek, een glimp van “het nieuwe leven”, een lifestyle meer gericht op in harmonie leven met de natuur en met elkaar. Waarin ambachten ook weer een rol gaan spelen in het dagelijks leven en iedereen meer buiten en in community vorm leeft.
Of de middeleeuwse folkmuziek ook een blijvende hype daarbij is weet ik niet. Ik denk eigenlijk dat de waargenomen “hype” niet zozeer veel met de folkmuziek zelf te maken heeft, maar meer met de lifestyle die eraan verbonden is geraakt. Neem bijvoorbeeld de Goa scene, als je naar een Boom of Fusion festival gaat beleef je bijna hetzelfde gevoel van verbondenheid, als op een Hollands folkfestival. Maar de muziek is wel heel anders.
Is er voor jullie gevoel eigenlijk een link met de oorspronkelijke folk scene die zich traditioneel meer in clubs en bars afspeelt (vooral door de Iers/ Keltische invloeden) of met wereldmuziek die weer haar eigen festivals/ theatershows kent?
Ja zeker wel, als is het maar als oorspronkelijke inspiratiebron en het crossover gebruik van instrumenten van zowel Ierse als World bands.
Sommige jonge folkbands gaan overigens ook weer meer die Ierse kant uit qua muziek en speelplekken. En de balfolk speelt en danst ook graag nog in de café’s. Ik vind dat heerlijk. Ik denk wel dat er ondertussen wat subgenres zijn ontstaan. Met Folk Noir begeven we ons overigens ook al aardig op het randje van de “echte” folkscene.
Als het gaat om Nederlandse middeleeuwse/ folk bands, welke zouden we (als Rockportaal en als lezers) dan de komende periode moeten volgen/ interviewen?
Ik vond Folk Noir een prima keuze. Ik ben overigens persoonlijk meestal wat meer geïnspireerd in internationale acts, deze zou ik zeker ook eens interviewen. Waarom niet?
Welke bands zouden jullie noemen als inspiratiebron en waarom?
PJ Harvey, Gravenhurst, Dead Can Dance, Wovenhand zijn grote inspiratie bronnen en draaien hier veel. Elk van deze bands schuwt het niet om volop voor de emotie te gaan. Want dat is wat muziek eigenlijk is… pure emotie.
Iets wat je altijd al wilde zeggen, maar wat niemand je ooit gevraagd heeft…
Oh jeeee, de interview one liner question. Seriously? Die zijn altijd zoooo lastig te beantwoorden….wanneer is iets nou echt een funny antwoord of gewoon lame?
Ik denk dat iedere artiest hier regelmatig mee struggelt thuis op de bank. Its a horrible experience; having to be funny in one line. Ask steve sic if you want that.
And come to think of it; Ik denk dat dit mijn antwoord is op de interviewvraag die niemand me ooit gevraagd heeft. Ha!