Home Interview Forlorn: Midsommar Metal!

Forlorn: Midsommar Metal!

door Jochem van der Steen
441 views 5 minuten leestijd

Het Britse Forlorn is zo’n band die me van de sokken wist te blazen de eerste keer dat ik ze hoorde. Die perfecte combinatie van harsh en clean vocals, originele riffs en drums pakte me helemaal in. De basis lijkt metalcore, maar toch is het meer. Toen ik ontdekte dat ze ook nog creatief spelen met folk horror elementen die hun oorsprong lijken te vinden in de populaire horrorfilm Midsommar was ik helemaal om. Ik zocht dan ook contact met de band om hun verhaal te horen en sprak uiteindelijk met songschrijver Edd Korton en vocalist/tekstschrijver Megan Elliott.

De oorsprong van de band ligt ergens in 2019 toen één van de bandleden die nu geen deel meer uitmaakt van de band een advertentie plaatste op zoek te zijn naar andere bandleden. Edd, die toen in al een andere band zat besloot dat het best leuk kon zijn er nog een band bij te hebben. Vanaf dat moment waren hij, Meg en drummer Jay van de partij. Na op deze manier ook nog eens een gitarist en bassist te hebben gevonden gingen ze aan het werk met producer George Lever die eerder ook werkte met bands als Sleep Token en Loathe. Het werk uit die tijd is heel anders dan wat ze nu maken, maar op Valentijnsdag 2020 kwam hun eerste single uit. En toen sloeg COVID toe, toch zaten ze niet stil in die tijd.

FOLK HORROR

De richting die de band later zou opgaan, het invoegen van de folkhorror / Midsommer geïnspireerde elementen begon met de video van Colour Lost in 2020. Meg: “De beelden die daar werden geschoten waren heel licht en zweverig. Ik geloof dat het George was die zei dat dit visuele echt werkte voor ons. Een beetje grilliger, gesitueerd in de natuur. In de clip voor Old Wounds  begon ik toen voor het eerst die jurk en bloemenkroon te dragen. Ik heb een eigen zaak waar ik droogbloemen verkoop, dus dat en het feit dat ik een heks ben kwam mooi samen. We werden toen Midsommer Metal genoemd en dat ontwikkelden we later als folk horror.”

Vanaf dat moment begonnen de teksten zich meer te richten op het occulte, hekserij en folk horror in het algemeen. “Het heeft zich meer en meer ontwikkeld, maar het geeft zeker ook wel weer wie we echt zijn en waar we zelf in geloven. Dat vinden we belangrijk,” legt Meg uit. Voor elke seizoen maakt Megan een nieuwe kroon die ze ook draagt in de live shows. “Het is een beetje als het dragen van een masker. Die kroon tovert me om van gewoon Megan naar de frontpersoon van de band. We geven ook wel eens bosjes droogbloemen weg bij shows.”

HOLD ME

Eén van de opmerkelijkste nummers van de band is Hold Me. Als je het nummer hoort klinkt het allemaal hartverwarmend, maar als je de video er bij zit is het ineens heel griezelig. Het nummer kwam tot stand tijdens de lockdown, kort nadat de band hun nieuwe stijl had gevonden. “Ik voel me aangetrokken tot sterke chromatische riffs. Als het gaat om heavy riffs kun je de theorieboeken de deur uitgooien zolang je maar terug weet te keren naar de melodie. Dat nummer kwam tot stand met de gitaar op schoot,” vertelt Edd. “We ontwikkelden dat verder in de studio. Het refrein is best Deftones-achtig waar we fans van zijn. Zo begon het niet, dus ik ben blij hoe het zich heeft ontwikkeld .”

Als het gaat om de tekst van het nummer kan Megan dat het beste verduidelijken. “Het is één van de meest persoonlijke nummers die ik heb geschreven. Het heeft veel te maken met trauma’s uit mijn verleden. Het komt voort uit de tijd dat ik het echt nodig had vastgehouden te worden door iemand, maar dat ik ook wist dat die persoon niet goed was voor me. In de video komt daar dan dat herfst aspect bij met die scene aan de eettafel. Dat representeert het familie element dat een groot deel is van die tijd van het jaar.”

SCHREEUWEN

De stem van Meg is sterk bij de clean én harsh vocals, vooral op Creatress. Ze ontdekte dat ze kon schreeuwen in de auto. Ze begon met harsh vocals maar de laatste paar tien jaar ging ze meer clean zingen. “In de auto luisterde ik naar een band genaamd Hang The Bastard, reed langs Stonehenge en begon mee te schreeuwen. Ik nam dat op op mijn telefoon en zond het naar vrienden met het verzoek om commentaar te geven. Mijn vriend Chad, die in de band Frontiera zit stuurde ik het ook en die vond dat ik geen tips meer nodig had. Het duurde wel even voor ik comfortabel was met die vocalen en voordat ik precies wist wat ik met mijn stem moest doen.” Uiteindelijk is schreeuwen toch een kwestie van oefenen. Meg heeft geen volumeknop, maar ze vind ook dat schreeuwen simpelweg hard moet zijn. Een goede warming-up en zorgen voor haar stem zijn belangrijk om die stem te behouden. De overgang van harsh naar clean vocals zijn zeker uitdagend om live te brengen. “In-ear monitors helpen daarbij, want we hebben een bijzonde luide drummer.”

SONGWRITING

Edd speelt al sinds zijn 13e gitaar en is nu 33. Hij heeft in diverse bands ook bas gespeeld. Pas rond 2018 begon hij zelf nummers te schrijven. “Ik heb die eerste pogingen nog in de cloud staan en ze waren niet zo goed. Ik heb er wel spijt van dat ik zo laat begonnen ben, want als ik dit langer deed was ik er vast beter in. Maar werken met de anderen in de band heeft me geleerd wat mensen tof vinden en wat een nummer succesvol maakt. Het is een erg leuke activiteit voor me geworden. Op mijn hoogtepunt maakte ik elke drie weken wel een nummer. Zo kon ik bedenken dat het leuk kon zijn een quote van een film te voorzien van een heavy breakdown en die zomaar voor de grap op het werk te laten horen. Dat is veel werk voor een paar minuten lachen, maar ik vind het altijd de moeite waard.”

Er is wat mij betreft geen twijfel mogelijk dat Edd en Megan heel toffe nummers schrijven. Mocht je deze band dus nog niet kennen, geef ze een kans!

Kijk ook eens naar