We worden overspoeld met muziek die de oude Vikingen of de saga’s uit het hoge noorden bewieroken. Dat levert vaak vergelijkbare muziek op. Soms ontstaat er echter iets anders. Een band die juist niet kiest voor het hardere, meer staccato werk, maar muziek die zich oriënteert op (vaak melancholische) melodie. Faþir staat er van begin tot einde vol mee. Het Zweedse Forndom brengt daardoor eerder een mix tussen Wardruna en Tenhi. De muziek is een ode aan de cyclus van leven en de natuur. We worden geboren, we leven en leren en gaan dood. Daarna start een nieuwe cyclus. Belangrijkste instrumenten zijn strijkers en drums. De zang klinkt heidens sacraal. Het rustige karakter van Faþir stoort niet. Sterker nog, het helpt om de luisteraar om in een diepe trance te komen. Het album is verslavend mooi. Dat komt juist door een gebrek aan al te grote afwisseling. De kracht is echter, zeker voor sommige luisteraars, mogelijk ook het gebrek. De afwisseling is miniem. Faþir is een reis naar een tijd die we nu hopelijk weer leren te waarderen. Meer aandacht voor het leven en de natuur. Wat dat betreft kan dit album niet op een betere tijd uitgebracht worden.
Het enige wat ikzelf jammer vind is dat de tour met Darkher en The Devil’s Trade is uitgesteld. Anders had ik de band toe kunnen juichen. Het is helaas niet anders. Hopelijk komt er snel weer de mogelijkheid ze te zien.
Forndom
Forndom – Faþir
299