Fornost Arnor – The Death Of A Rose

Op het moment dat Opeth besluit om geen grunts meer te gebruiken op hun laatste verschenen cd Heritage, brengt Fornost Arnor hun tweede cd uit. Hoewel dit al in de zomer van 2011 plaats vond, is het zeker nu weer de moeite waard om aandacht te vragen voor dit bijzondere product. Qua opbouw en zang komt FornostArnor namelijk heel dicht in de buurt van de muziek van Opeth. Na het debuut Escaping The Abyss uit 2008 hebben de heren hun progressieve invloeden meer uitgebuit en ontwikkeld. Het resultaat is een cd met volwassen nummers die kracht uitstralen. Ook de ingetogen delen van de nummers hebben hierbij de belangrijke functie om de vaak onvoorspelbare muzikale escapades, waar Greg Chivers voornamelijk verantwoordelijk voor is, tot een climax te stuwen. De uiterst fragiele zang van Elle Torry past daar echter weer haarfijn in. In de nummers Rogue en Lady Hersey schittert zij als een vuurtoren in de donkere woeste nacht. Titelnummer The Death Of A Rose bestaat uit een part 1 en een part2. Het verschil ligt ‘m in de muzikale beleving. In part 1 lijkt de struik muzikaal gezien bruut ontworteld te worden om daarna in part 2 een akoestische gevoelige dood te sterven. Het Farewell dat daarop volgt beëindigt de intensieve reis van Fornost Arnor voor het moment. Even rustig de cd van FornostArnor opzetten als er visite komt, is wellicht niet zo’n goed idee. De muziek is vrij complex maar uiterst interessant om te beluisteren en daarmee is Fornost Arnor voor mij misschien wel het Engels antwoord op het unieke geluid van Opeth. Dit is progressieve progressieve metal.