Fortarock is back! En hoe! Het metalfestival gaat, na vorig jaar te schitteren in afwezigheid, gelukkig weer door. Vanwege de weersvoorspellingen en flinke regenbuien elders in het land maken veel mensen op Facebook zich druk of het festival wel doorgaat. De organisatie ziet vooralsnog onvoldoende reden om het festival af te lasten. Wanneer ik om 17.00 uur op het festivalterrein aankom is het ook alweer droog en kan het feest beginnen. Het terrein is anders ingedeeld dan andere jaren. Wat voorheen het kleine podium was, is nu hoofdpodium geworden. Dit jaar wordt ook het Goffert-theater bij het festivalterrein betrokken. Het zorgt voor een knusse gezellige indeling, vergelijkbaar met zoals het eerst op Park Brakkenstein was. Het programma van de vrijdag wordt vooral gevuld met bands die al eerder op Fortarock hebben gestaan.
Eerste band voor mij voor Fortarock 2018 is Bodycount met rapper Ice-T. Dit is dan ook meteen een goede start van de avond. Na drie nummers stelt Ice-T de band voor. Zo is gitarist Ernie C al vanaf het begin bij de band, maar doet de zoon van Ice-MotherFucking-T Little Ice nu ook een aantal jaren mee als backing vocal. De mannen hebben er duidelijk lol in om hier te spelen en zetten een goed optreden neer. Ze vinden het tof dat iedereen ondanks het slechte weer toch is gekomen.
Na de rapmetal is het de beurt aan de black metal van de Zweedse band Watain. Zij betreden het podium in de donkere tent. Met een grote fakkel ontsteekt de zanger de fakkels boven de donkere kruizen. Het decor lijkt een altaar en Watain start zijn mis met veel enthousiasme van de fans. Zoals bij ieder optreden gooit ook dit keer zanger Erik Danielsson zijn kelk met “bloed” over de fotografen en de eerste rij fans heen. De kenners geven aan dat Watain een goed optreden neerzet, maar als ik zie dat veel mensen gedurende het optreden de tent verlaten (terwijl het regent) en het bij het eetkraampjes druk wordt, zegt wel wat over de populariteit van de band bij het Fortarock-publiek.
Voor Arch Enemy lijken meer mensen gekomen te zijn. Dat is ook niet vreemd met de knappe en stoere Alissa White-Gluz als zangeres. Bij dit optreden blijft wel iedereen staan ondanks dat tot twee keer toe het geluid uitvalt door de regen en de band nietsvermoedend doorgaat met alleen het geluid via de monitors. De mensen vooraan gebaren allemaal dat ze niets meer horen. Alissa moet door de gitarist gestopt worden omdat ze het niet door heeft en concludeert vervolgens: “De geluidsinstallatie kan deze hoeveelheid metal niet aan”. Ondanks de inzet van de band komt het optreden niet meer echt op gang.
Een band die bij de oudere bezoekers van Fortarock nog steeds erg populair is, is Kreator. Bij het derde nummer schieten ze enorm veel confetti af. Wat dat nog met metal te maken heeft is mij een raadsel. Veel mensen zijn erg enthousiast over het optreden, maar voor mij is het een goede gelegenheid om wat bij te praten met bekenden.
Vijftien minuten later dan gepland start de headliner van vandaag. Parkway Drive zet Fortarock in vuur en vlam! Het publiek gaat helemaal los met grote circle pits en vele crowdsurfers. De band is enorm populair geworden en ook de productie is gegroeid de afgelopen jaren. Met veel explosies, vuur en vuurwerk worden zowel oude als nieuwe nummers kracht bij gezet. Toch heeft de band dit eigenlijk niet nodig, maar het blijft wel leuk om naar te kijken. Zeker als ook nog drummer Ben Gorden op de kop gaat hangen. Pas recentelijk is het nieuwe album Reverence uitgekomen, maar de meeste bezoekers kennen de teksten al goed. Frontman Winston McCall bedankt de fans en vindt het een mooie start van de nieuwe tour. Het is een waardige afsluiter van de eerste dag van Fortarock.