De Belgische metalband Fragmentum heeft met Quirigua Successors een nieuwe single uit. Live bestaat Fragmentum sinds kort voor de helft uit Nederlanders. Rockportaal ging daarom even langs bij zanger-gitarist Jan van Fragmentum voor een interview.
Quirigua Successors heeft net als het vorige album Masters Of Perplexity de Maya’s als thema. Komt er dan een tweede Maya-inspired album van Fragmentum?
Jan: Het tweede full album met de Maya’s als thema is inderdaad in de maak. Masters Of Perplexity was nogal gebaseerd op de Popul Vuh, een belangrijke bron van info van en over de Quiché-stam, maar met veel eigen interpretaties door ons uiteraard. Hier bouwen we op door. Het vorige album eindigde met Secrets Of The Stones, en wat ons betreft valt er nog heel wat te ontdekken.
Van waar komt jullie fascinatie voor de Maya’s?
Jan: Ik heb een poos in Honduras gewoond en heb daar meermaals de sepulturas en ruinas van Copán bezocht. Best wel indrukwekkend. Als je dan nog wat gaat lezen over hun mythologie en cultuur, dan hebben ze mij te pakken gekregen.
Wat is het meest fascinerende aan die cultuur?
Jan: De Maya’s hebben eigenlijk veel gemeen met de Egyptenaren. Denk maar aan de pyramiden op een vierkante basis. Maar een groot deel van de Maya-cultuur werd door de op buit en roem beluste conquistadores vernietigd, waardoor er een groter mysterie rond hangt dan bij de Egyptenaren. Verlaten Maya-sites met hun pyramides die hoog boven de wouden uittorenen, geven slechts beetje bij beetje hun geheimen prijs door jarenlange studie op de site zelf.
Als je in het tijdperk van de Maya’s zou kunnen leven, welke rol zou je dan liefst hebben?
Jan: Het merendeel van een Maya-clan waren gewone boeren die hard moesten werken en hun oogsten inleveren bij de koning. Deze had alle macht en werd bijgestaan door een leger en priesters, die op hun beurt regelmatig in contact stonden met de goden om gunsten te vragen of toekomstige gebeurtenissen te voorspellen. Hiervoor werd een heel ritueel opgevoerd en kwamen de priesters in trance, maar moesten soms zelf ook opofferingen doen (aderlating). Dit moet een opgave, maar ook een gigantische belevenis zijn geweest om dan met het nieuws van de goden de menigte toe te spreken… Dus in die tijd zou ik nog wel eens priester willen geweest zijn.
Is het een doel om met Fragmentum in die (Maya-)landen live te kunnen spelen?
Jan: Mocht de kans zich voordoen, dan springen we wel op die kar denk ik, maar ik denk dat er eerst nog heel wat water naar de zee zal stromen. We focussen eerder op wat kleinere dingen en op het nieuwe album.
In deze woke-tijden zal een Belgisch album over de Maya-cultuur beschouwd worden als culturele toe-eigening. Zijn er in jullie eigen geschiedenis niet genoeg interessante verhalen te vinden?
Jan: Tja, maar die zijn al zo vele malen gebruikt. We zijn ook niet per sé op zoek gegaan naar iets dat ver van ons bed is, want de fascinatie voor de Maya’s is er bij ons al jaren. Zelfs nog van vóór we muziek zijn beginnen schrijven.
Wordt Maya-inspired metal net zo groot als pirate- of viking-metal?
Jan: Er zijn nog wel wat bands die dit onderwerp (zullen) gebruiken, maar ik weet niet of het zo ver zal komen dat het een stijlvorm op zich zal worden.
Masters Of Perplexity kwam uit tijdens de viruspandemie. Heeft dat invloed gehad op de ontvangst van dat album ?
Jan: Ja, inderdaad. De coronapandemie heeft de digitalisering van muziek nog een stuk groter gemaakt. We merken zeker een verschuiving. Mensen zijn minder geneigd om nog een CD te kopen.
Hoe ver staan jullie met het nieuwe album?
Jan: Het schrijfproces is nog in volle gang, maar voor de opnames zullen we hoogstwaarchijnlijk beroepen op onze live-gastmuzikanten Wouter (drums) en Ozzy (bas). Inzake productie overwegen we nog een paar opties en zien nog wat er eventueel uit de bus komt.
Muzikaal klinken het laatste album en nieuwe single toegankelijker dan jullie eerste EP Pugnacity. Een bewuste keuze of nemen jullie het gewoon zoals het komt?
Jan: Het schrijfproces van een album is bij Fragmentum een beetje zoals een boek lezen: je weet nog niet goed wat er allemaal zal komen, maar je hebt wel grofweg een idee. Melodie zal altijd een belangrijk aspect blijven in onze muziek, maar misschien wordt het nieuwe album wel opnieuw wat harder.
Jullie vorige album en EP kwamen nog gewoon uit op CD, terwijl vinyl en zelfs cassettes nu opnieuw hip zijn. Kiezen jullie dan toch voor de betere geluidskwaliteit van CD (en digitaal)?
Jan: Vinyl is inderdaad opnieuw heel populair en we hebben overwogen om een beperkte oplage op vinyl te doen van het Masters Of Perplexity-album, maar daarvoor liggen de kosten heel hoog.
Youtube, facebook, spotify en bandcamp maken dat jullie muziek over de hele wereld te beluisteren valt. Zijn er landen waar ze jullie muziek oppikken waarvan je het niet verwacht had?
Jan: We zien duidelijk een toename in Midden-Amerika maar dat was te verwachten door het Maya-thema. Via Spotify vallen Turkije, Japan, Indië en Australië wel op.
Fragmentm deed een voorjaarstournee langs Oost-Europa. Hoe ging dat, want inzake corona was nog niet alles in orde?
Jan: Het zag er toen naar uit dat het ergste van covid-19 achter de rug zou zijn. Ook de periode en het traject zagen we wel zitten. Er zijn jammer genoeg een aantal concerten nog afgezegd, maar we hebben er het beste van gemaakt. Zo hebben we een dagje Budapest gedaan met vrienden die hun citytrip combineerden met het bijwonen van ons optreden.
Meestal krijgen we van een aantal mensen heel toffe reacties of komt er iemand een plectrum vragen of een handtekening op de CD. We zien ook dat we meer reacties en volgers krijgen uit de landen die we toen aandeden.
Touren met Fernando Arteaga is toch minder indrukwekkend dan touren in VS met Children of Bodom. Of zien we dat verkeerd?
Jan: Touren met een kleinere band heeft als voordeel dat er wat minder ‘strenge’ afspraken zijn tussen de bands. Je werkt veel vriendschappelijker en je krijgt meer vrijheid bij het opstellen van je set op het podium. Uiteraard is er een kleinere impact, aangezien je in kleinere zalen speelt, maar dat heeft ook zijn charmes.
Touren in Oost-Europa is toch heel anders dan in de VS. Ergens voel je een soort verbondenheid als je niet al te ver van huis bent en toch had ik de indruk dat de gemiddelde Amerikaan meer open-minded is en al sneller eens een schouderklopje of vuistje komt geven.
Nog tourplannen met Fragmentum nu het weer kan?
Jan: Touren is een must om aan populariteit te winnen en het zou ideaal zijn om na Children Of Bodom en Soulfly nog eens een grote tour mee te pikken en alles te geven. Voorlopig houden we de voetjes wat op de grond, zoeken we naar wat kleinere tours of optredens en werken we aan het nieuwe album.
Er is alweer een nieuwe samenstelling van de live-band?
Jan: Fragmentum is gegroeid uit mezelf en Gunnar en het blijft moeilijk om de juiste muzikanten te vinden die zich volledig in het project kunnen vinden. Dat heeft zijn nadelen, maar ook wel wat voordelen, omdat je maar met twee meningen rekening moet houden om bepaalde knopen door te hakken. Maar elke gemotiveerde muzikant die iets voelt voor Fragmentum is zeker welkom en krijgt alle kansen om zich in de band te ontwikkelen!
Hoe zijn jullie uitgekomen bij de twee Nederlanders van Inferum? Is dat een shortcut om meer in Nederland te kunnen gaan spelen?
Jan: Na het uitbrengen van Masters Of Perplexity waren we op zoek gegaan om muzikanten uit te nodigen om mee op tour te gaan. We hadden al eens contact gehad met drummer Yuma Van Eekelen (coach aan de Metal Factory) en zo ging de bal aan het rollen om via hem op zoek te gaan naar talent uit Nederland. Niet dat er in België geen talent rondloopt, maar op dat moment bleken er geen mensen vrij of interesse te hebben.
Jullie organiseerden in februari een eigen metalfest en zopas nog een Quirigua-night. Hoe loopt dat?
Jan: Het Z-Underground metalfest in februari is gelukkig kunnen doorgaan, met nog enkele covid-maatregelen, maar het was een geslaagde editie. Het was net voor ons vertrek op onze Oost-Europese tournee en meteen ons eerste optreden samen met de nieuwe drummer Wouter en zo konden we al eens aanvoelen hoe onze show overkomt bij het publiek.
Welke bands zouden jullie op jullie eigen festival willen hebben?
Jan: We hebben met heel wat bands contact en we willen nog niet de al te grote namen aanspreken. We proberen regelmatig iets te organiseren en hopelijk kan dat op die manier een beetje groeien.
Op welk festival hopen jullie binnenkort te mogen aantreden?
Jan: Festivals zijn altijd leuk omdat er echt aan de bands gedacht wordt en meestal goed georganiseerd zijn. We zien dat bijvoorbeeld Rock Durbuy een leuk programma heeft met veel Belgische bands. Daar sturen we binnenkort onze EPK naartoe. Uiteraard interesseren ons ook de grotere festivals zoals Graspop en Alcatraz, …