Wie zin heeft in een feestje is normaliter bij een optreden van Frank Turner & Sleeping Souls aan het juiste adres. De folkpunker heeft al menig festival op zijn kop gezet en eigenlijk is het wonderbaarlijk dat hij nog nooit in 013 heeft gespeeld. Daar komt na al die jaren eindelijk verandering in. De zanger heeft vele fans naar Tilburg weten te lokken en samen met twee voorprogramma’s zit er een mooie avond in het verschiet.
Allereerst is het aan Xylaroo, het project van de gezusters Coco en Holly Chant om het publiek te komen vermaken, Vergezeld door een gitarist brengt het folktrio nummers ten gehore die sterk doen denken aan de muziek van First Aid Kit. Het draait bij Xylaroo om de harmonieuze samenzang en de stemmen van de zusjes Chant blijken prima bij elkaar te passen. De nummers klinken echter al vrij snel hetzelfde en aangezien Xylaroo geen hit op haar conto heeft verslapt de aandacht. Om dit helemaal te voorkomen heeft men een cover ingestudeerd, maar of nou hun aangepaste versie van Under The Bridge nou de juiste zet is mag best in twijfel worden getrokken. De Red Hot Chili Peppers-klassieker heeft wel een apart sausje gekregen, waardoor het niet zorgt voor een groots meezingmoment. 013 kijkt gelukkig aandachtig naar de show en langzamerhand komen steeds meer bezoekers de zaal binnenlopen.
Wie Xylaroo misschien wat slaapverwekkend vond wordt door het tweede voorprogramma abrupt wakkergeschud. De Canadese punkrockers van PUP zorgen daar wel voor. Vanaf de eerste tonen brengen ze het publiek in beweging en zorgen er voor dat de security het druk krijgt met het opvangen van crowdsurfers. Er worden moshpits gemaakt en de vuisten gaan met regelmaat de lucht in. Het is wel duidelijk waarom deze band als supportact is gevraagd en waarom men deze volgorde heeft bedacht. Dit is de ouderwetse punkrock die Frank Turner eerder zelf maakte. PUP is volop in beweging en zweept het publiek keer op keer op. Er zijn heel wat fans van de band in de zaal, want menigmaal worden de teksten meegezongen. Dit is dan ook de ideale opwarmer voor het hoofdprogramma. De avond is dan ook nu echt begonnen!
Aan het begin van de avond leek het in 013 nog een rustig avondje te worden, maar gaandeweg de avond is de zaal behoorlijk volgestroomd. Het vroege tijdschema zal hier ook aan hebben bijgedragen en ook zou het kunnen dat bezoekers bewust iets later voet zetten in de Tilburgse concertzaal. Iedereen is echter op tijd aanwezig om Frank Turner het podium te zien oplopen. Samen met zijn band The Sleeping Souls heeft de Britste folkrocker vanaf het eerste moment de 013 in zijn greep. De sympathieke frontman opent met Don’t Worry en vanaf dat moment gaan de keeltjes open en is het feest in Tilburg. We geloven hem meteen op zijn woord en maken ons dan ook nergens druk om.
Frank Turner is een mooie verhalenverteller en geeft aan blij te zijn om zijn debuut te mogen maken in 013. Ook verwelkomt hij alle bezoekers en vraagt zich af wie voor het eerst naar zijn optreden is komen kijken. Er blijken er nog best wat te zijn en deze krijgen meteen een lesje uit zijn grote boek. Er zijn twee regels: “Don’t be an asshole” en “if you know the lyrics, you have to fucking sing along”. Dit alles is niet tegen dovemansoren gezegd, het feest is al vroeg losgebarsten en wat wordt er massaal meegezongen en gesprongen. De aanstekelijke folkpunk mist zijn uitwerking niet. Wie echter wil meezingen op de bekende oude nummers moet even geduld hebben. Frank heeft heel wat nummers van zijn nieuwe album Be More Kind op de setlist staan en ook van de voorganger Positive Songs For Negative People prijken er heel wat op het menu.
Dat wil niet zeggen dat de klassiekers vergeten zijn. Integendeel! Als het optreden een tijdje bezig is slaat wederom de vlam in de pan. Vol overgave geniet iedereen van de kunsten op het podium. Frank Turner is on fire en is heer en meester. De truc is dan ook om goed te doseren. Eerst langzaam opbouwen, het feestje te doen ontaarden en vervolgens weer even gas terug te nemen door een aantal nummers in zijn eentje te spelen. Tilburg hangt aan zijn lippen en drinkt ondertussen rustig een biertje. Ondertussen wisselen op de achtergrond de afbeeldingen die worden geprojecteerd zodat daar ook telkens weer iets anders te zien is.
Wat we echter het liefste zien is als Frank Turner samen met zijn Sleeping Souls er vol tegenaan gaat. De band heeft energie voor tien en zorgt ervoor dat de gehele vloer aan het dansen slaat. Niet alleen het publiek danst, ook op het podium gaat de band heen en weer, waarbij we de frontman regelmatig op een sprongetje kunnen betrappen. Het kan dan ook niet zo zijn dat het na het spelen van de hit Photosynthesis afgelopen is. We hunkeren naar meer en uiteraard is daar het toegift goed voor. Dat toegift start rustig met het nieuwe Get It Right, maar voert met I Still Believe het tempo al snel weer op. Vervolgens bezingt hij in rap tempo in Four Simple Words wat veel bezoekers misschien wel denken: “I want to dance, I want to dance
I want lust and love and a smattering of romance”. Frank Turner is een man van het volk, een working class hero die bezingt wat velen voelen. Aan deze schitterende avond komt echter ook een einde, maar niet voordat Frank er in Polaroid Picture ons eraan herinnert om mooie momenten vast te leggen en te koesteren. Wij van Rockportaal kunnen het hier alleen maar mee eens zijn en de volgende keer dat hij weer in ons land is zijn we weer graag van de partij!
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl
