Vandaag zijn we op uitnodiging van Ingeborg Steenhorst (Atelier Ingeborg Steenhorst en I Style Stars) in de W2 in Den Bosch. We waren wat vroeg, maar dat is in Den Bosch niet zo’n probleem. Aan de overkant van de straat blijkt een leuk cafe/restaurant te zijn, waar ze de lokale lekkernij van het huis Jan de Groot serveren. Als we deze op hebben gaan we terug naar de overkant, waar de happening gaat beginnen. Vandaag staat haar “Freak Chique” show op het podium, die samen met Cirrha Niva en de video productie van Tom de Wit een geheel vormt. We hebben deze al eerder gezien, het was namelijk ook de opener op de zondag van het FemME festival dit jaar. Bij binnenkomst is er in de hal voor de muziekzaal een expositie gemaakt met werk van Ingeborg, waar zowel een aantal complete outfits, maar ook losse werken te zien zijn van afgelopen tien jaar. Ook zijn de poppen van Cats’n’Dolls Creations uitgestald in mooie vitrines, voorzien van dankwoorden en loftuitingen van de zorgvuldig nagebootste zangeressen. Na even rond gekeken te hebben gaan we de zaal in om de show te zien.
De modeshow verloopt goed en op wat hele kleine schoonheidsfoutjes in de muziek na, is er niets om je druk over te maken. De show is een stuk prettiger kijken, dankzij de wat kleinere zaal is het wat intiemer en lijken de band en de modellen wat meer een eenheid. In de Effenaar was de catwalk namelijk voor het podium gelegd, hier in de W2 komen de modellen tussen de spelende band door naar voren gelopen. De synergie is er en Ingeborg kan dankzij het werk van de dames en heren goed laten zien waar haar atelier toe in staat is. Bijkomend detail is dat het nieuwe album van Cirrha Niva Out of the Freakshow heet en hiermee heel erg goed aansluit op het thema van de collectie. Ook deze heren staan uiteraard in creaties van de hand van Ingeborg op het podium en vormen hiermee dan ook echt een deel van het geheel. Voor een aantal dames is het haasten geblazen, want tussen de catwalk loopjes door zingen bijvoorbeeld Laura en Lisette mee met Cirrha Niva en zorgt Anny Hou voor een prachtige waaierdans. Aan het einde van de show nemen alle modellen hun welverdiende applaus in ontvangst en buigt Ingeborg nog even voor haar modellen.
Er volgt dan een flinke pauze, die wel tot gevolg heeft dat de zaal voor een groot gedeelte leeg loopt. Een aantal van de gasten zullen waarschijnlijk alleen voor de modeshow zijn gekomen en niet zozeer voor het muzikale after-show programma. De show bestaat uit een aantal unieke semi akoestische optredens, waarbij Snakebite Love het spits mag afbijten. De band, die zijn naam deelt met het gelijknamige Motörhead album, staat op het podium met twee akoestische gitaren, een bas en een cajón. De vocalen worden uitgevoerd door Micky Huijsmans, wel bekend van End of the Dream. Dit is het debuut optreden van de band en klinkt zeker niet onaardig. De muziek is in deze setting te omschrijven als easy listening, met hier en daar wat lekkere uithalen van Micky. Het rustige optreden is aangenaam luisteren en de meeste mensen in het publiek zijn er rustig voor gaan zitten. Als laatste nummer speelt de band Lost in the Ozone wat qua tekst erg droevig is, maar mooi krachtig neer wordt gezet.
Er is nog steeds erg weinig publiek, maar ook Zora Cock laat zich hierdoor niet uit het veld slaan. Blackbriar speelt vandaag helemaal akoestisch, alleen Zora en Bart (een van de gitaristen) nemen plaats op het podium. Haar herkenbare en aparte stem geluid gaat helaas af en toe wat verloren in het geroezemoes. Achter in de zaal, aan de bar, staan een aantal mensen luidkeels te kletsen. Ze doen maar een aantal nummers, wat erg jammer is, daar het goed klinkt. Haar stem is lekker afwisselend, maar er zijn een paar uitschieters, waar ze niet alleen erg hoog zingt, maar ook blijk geeft van een enorme beheersing van haar stem.
Scarlet Stories Het eerste nummer van de set is een medley van een aantal songs, waar Laura en Zora in mee zingen. Bram en Lisette doen normaal akoestische sets met z’n tweeën, maar voor deze gelegenheid is er gekozen om drums en nog een akoestische gitaar toe te voegen. De nummers, zo vertelt ze, gaan vooral over allerlei tragische feiten. Girl on a Mushroom Cloud is de eerste van de set vandaag. Lisette is heerlijk om te horen, ze heeft een erg goede stem. Ze vertelt dat er nog meer tragiek onderweg is. While the World was Asleep gaat over de vernietiging van de regenwouden. Een thema wat Ingeborg ook heeft gebruikt in haar Back To Roots collectie. Er zit veel gevoel in de songs, die dankzij de loepzuivere stem van Lisette in deze akoestische uitvoering nog sterker naar voren komt. Ze laat aan het einde van de set in het nummer Craving nogmaals horen wat ze uit haar mars heeft. Er zit duidelijk een hoop gevoel en passie achter, die duidelijk hoorbaar is door haar uitstekende beheersing.
De show wordt tussendoor voorzien van een woordje van Ingeborg zelf, die duidelijk in haar nopjes is met de show. Ze bedankt ook het styling team, wat zich achter de schermen een breuk heeft gewerkt om dit allemaal voor elkaar te krijgen, deze krijgen dan ook een welverdiend applaus.
Rosewood is de laatste band van vanmiddag, waar Laura Guldemond haar stem los mag laten. Ze doet dit in eerste instantie in samenwerking met Lisette en Zora als gast zangeressen, wat samen weer prima klinkt. Het eerste nummer wat ze doen heeft een heel erg bekende intro, dit blijkt More Than Words van Extreme te zijn, die ze prachtig uitvoeren onder begeleiding van alleen een gitaar. Na dit nummer komt de rest van de band erbij en zetten ze een lekkere rock-achtige set neer. Laura’s stem is het merendeel van de tijd clean, maar ze wisselt hem prettig af met een ruige rock stem. Daarbij is ze af en toe dusdanig krachtig dat ze er zeer verstandig aan doet om de microfoon op voldoende afstand te houden. Dit zorgt er voor dat het, ondanks de brute kracht, prima beheerst en goed klinkt. Ze voelt zich prettig op het podium, maar niet op de stoel waar ze duidelijk af en toe van af wil. Ze vertelt even later dat haar stoel nogal plakt en gaat dan maar nonchalant in kleermakerszit op het podium zitten. Vocaal hoor je geen verschil, hoe ze ook zit of staat, het klinkt als een klok. Ze eindigen de set met het mooie Leave Me en sluiten daarmee de avond af.
De combinatie van de modeshow samen met Cirrha Niva werkt uitstekend, het vormt een logisch geheel en past prima bij elkaar. De aftershow had wat meer aandacht mogen krijgen. De hoeveelheid publiek was niet in verhouding met de kwaliteit van de muzikanten op het podium, deze hadden allen een veel groter publiek verdiend. De dames in kwestie zijn vocaal niet de minsten en lieten dat, ondanks het gebrek aan een goed gevulde zaal, heel goed horen. Mocht je een van deze dames samen met hun bands aangekondigd zien, doe je er goed aan om eens te gaan luisteren.