Freedom Call – M.E.T.A.L.

Met het verschijnen van M.E.T.A.L. lijkt het of de tijd stil heeft gestaan. Ten aanzien van het vorige album The Master Of Light ligt de muziek op het nieuwe album mooi in het verlengde van wat we gewend zijn van de band rond Chris Bay. Het is voornamelijk ‘happy metal’ wat de klok slaat of zoals mijn collega Eric van den Bosch het ooit heeft omschreven: Teutoonse marsmetal. Vrij vertaald is de muziek op M.E.T.A.L. ongecompliceerd, heeft het een prettige melodielijn en  aanstekelijke gemakkelijke refreinen.
Gitarist/zanger Chris Bay en gitarist Lars Rettkowitz hebben ondertussen afscheid genomen van Ilker Ersin en Ray Ali en vonden in bassist Francessco Ferraro en drummer Timi Breideband de perfecte nieuwe Freedom Callleden. Het album opent met 111 dat refereert naar het getal der engelen. Een getal waarin Chris Bay zich prettig voelt en zichzelf herkent als ‘the light person’. En dat is muzikaal vertaald in een luchtige compositie. Het staat echter niet op zichzelf, want met Spirit Of Daedalus en Ace Of The Unicorn gaan ze nog even de ingeslagen weg in en bezorgen ze me meteen weer het gevoel in een spannend verhaal terecht te zijn gekomen.
Met Metal Is For Everyone heeft Freedom Call op het vorige album reeds een metalanthem geschreven, maar één is waarschijnlijk niet genoeg voor Freedom Call. Vandaar dat ze op dit album nog een publiekskraker hebben geschreven met de eenvoudige titel M.E.T.A.L. Een ware publiekstrekker bij ieder liveoptreden van de band en daarbij breken ze een lans voor iedere rock-/metalliefhebber.
Freedom Call kent binnen het karakteristieke geluid van de band kleine uitstapjes. Zo lijkt de band in Sail Away lichtelijk van wal te steken met eenaan piratenmetal verwante compositie en One Step In Wonderland is door de eenvoud en melodie een langzame powermetalcompositie geworden.
Fly With Us, Days Of Glory, Wheel Of Time, Sole Survivor en Ronin liggen weer geheel in het bekende straatje van de band. In een uptempo ritme en een gitaarriff en melodie die tegen de kitsch aanhangen, is het fullspeed genieten en meezingen met teksten over ridders, avonturen en fantasytaferelen. Zoals al eerder in een review beschreven is ook M.E.T.A.L. een album waarbij het jongenshart wat sneller gaat kloppen en de inmiddels grijze haren als vanzelf in het ritme bewegen. Daar is niets aan verandert en daar ben ik wel weer blij om.