Een goed gevuld Tivoli de Helling op een Maandagavond. Mogelijk door de actie dat Summer Darkness weekendbandjes deze avond goed zijn voor een gratis entree, maar gezien de gemiddelde leeftijd (iets hoger dan ‘normaal’) lijkt het erop dat de enige show van FLA in Nederland toch los daarvan voldoende publiek weet te trekken. En terecht, want de show is hard, strak, zuiver, mechanisch en indrukwekkend. Even leek het erop dat (enig origineel overgebleven lid) Bill Leeb iets teveel onder invloed was, maar dat trok hij al snel recht. Wel enigszins afstandelijk in zijn show, maar visueel en vocaal aansprekend genoeg om te overtuigen. Fans die kwamen voor een ‘best of’ kwamen behoorlijk bedrogen uit, want met ‘nieuwe’ leden Jeremy Inkel (sinds 2006) en Jared Slingerland (sinds 2005) lag de nadruk erg veel op het laatste album. Niet erg, want “Echogenetic” klinkt erg overtuigend. Minder gelaagd dan voorheen, minder traag, maar met een juiste mix van dansbaar (‘Killing Grounds’, ‘Deadened’ en ‘Exhale‘) en langzame slepende, dreigende semi-ballads (zoals ’Blood‘ en ‘Ghost‘, als eerste toegift). Het is een voortzetting van de industrial dance track die deze heren samen in 2010 creëerden en die nu ook op de setlist voorbij komt; ‘Shifting Through The Lense’). Het oudere werk kreeg overigens een 2013 live remix te verduren. Volle gitaren waar nodig en samples die er heerlijk tegen aan knallen. Het maakt nummers als ‘Final Impact’, ‘Neologic Spasm’, ‘Plasticity’, ‘Mental Distortion’ des te intenser. ‘Lose’ laat de andere, meer mellow kant horen van FLA. De kant die naar voren kwam bij de soundtrack van de AirMech game. Wij houden, het gezien de tijd voor gezien na ‘Millenium’. Hoor nog wel bij vertrek dat de heren nog een extra toegift geven. Opvallend detail; horen we daar niet even the Prodigy?
Daarvoor speelt het uit Leipzig, Duitsland afkomstige Haujobb een eigenzinnige mix van electro en industrial. De start is in handen van het laatste, in 2012, uitgebrachte (sterke) album “New World March”. Die tijdens de opening vertegenwoordigt wordt door ‘Machine Drum’ en het gedreven ‘Let’s Drop Bombs’. Daarna komt het Haujobb euvel een beetje om de hoek kijken. Het raakt niet echt en op de één of andere manier lijkt het allemaal ‘net niet’. Zoals bijvoorbeeld bij ‘Renegades Of Noize’, ‘Anti/Matter’ en het onnavolgbare ’Dream Aid’. Dan zijn ‘Crossfire’ en, afsluiter ‘Dead Market’ van het eerder genoemde album weer een verademing. Een wisselende show van een band die heeft laten horen dat het laatste werk toch echt het beste is.
Foto:Copyright © 2013 Mindphaser / Front Line Assembly