Het eerste album ontving ik op 28 januari en heeft toen een plaatsje gekregen op mijn bureau om van een review te voorzien in december. Het betreft namelijk het kerstalbum van Furnace And The Fundamentals. Ik was van mening dat een review in januari of februari geen meerwaarde zou hebben en dat zou zonde zijn want dit is toch wel een heel goed/leuk album op een plaats te geven op onze site.
Furnace And The Fundamentals is een groep uit Australië die in het thuisland al volle zalen haalt en dat doen ze door bestaande nummers in een zeer subtiele wijze te presenteren (deels met eigen teksten) tijdens een goed georganiseerde show. Ook op A Very Furnace Christmas bedienen ze zich van dit recept.
Het album start met het traditionele We Wish You A Merry Christmas. Nog niets bijzonders zou je zo zeggen. Dat wordt anders wanneer It’s Christmas Today wordt ingezet. Het is het klassieke YMCA dat uit de kast is getrokken en met een heuse kersttekst op je af wordt gevuurd. De compositie heeft zo’n vibe, een leuke herkenbare tekst en geeft je daardoor enorm veel energie. Het is dé kersthit van 2022 voor mij. De bijbehorende video biedt daarbij nog meer vertier en Furnace weet hier door een klassiek thema met een klassieke melodie én met een vette knipoog hoge ogen te gooien voor het komende kerstfeest.
December 25 / A Christmas Carol lijkt in eerste instantie de kerstsfeer op een traditionele wijze in te luiden totdat heel subtiel de melodie van Gansta’s Paradise (van de dit jaar overleden Coolio) wordt ingezet en het feest verdere invulling krijgt.
Reindeer is gebaseerd op de ‘striphit’ Pony en hier laat Furnace And The Fundamentals horen dat ze niet alleen een bijzonder oor hebben voor goede melodieën, maar dat ze muzikaal tot veel in staat zijn. Zeker op het moment dat Careless Whisper in de compositie wordt ingevoegd, Jingle Bells een plaatsje krijgt om vervolgens over te gaan in All I Want For Christmas Is You met een lekker rockkarakter.
Het enigszins suffe Silent Night wordt a-capella ingezet zoals het hoort, maar al gauw klinkt de onvervalste AC/DC riff om het met I Stayed Up All Night Long over de rockboeg te gooien. Wat niemand je zou kunnen voorspellen is dat Killing In The Name Of van Rage Against The Machine ooit verwerkt zou worden tot een kerstcompositie. Toch waagt Furnace And The Fundamentals zich eraan met Giving In The Name Of. Een subtiele perspectiefwijziging.
Zo zijn er al een paar leuke genres de revue gepasseerd op het album, maar de band laat zich door beknotten door enige grenzen. En zo galoppeert Paul Simon na Rage Against The Machine doodleuk binnen in Is Santa Real At All? maar dan vermomd als You Can Call On Santa. Helemaal in de ban van de kersttekst en de melodie zet Furnace je subiet op het verkeerde been met de eerste tonen van You Can’t Get Enough (Of Christmas) van Depeche Mode dat mooi contrasteert met (I’ve Had) The Best Christmas Time waar Bill Medley als kerstman mag fungeren en Jennifer Warnes als kerstelf. De overgangen zijn zo goed getimed dat het weer helemaal als één geheel klinkt en herinnering naar boven halen van muzikale mooie tijden.
Nog even verder terug in de tijd krijgt Shout van The Isley Brothers/Trammps zijn eigen versie in de vorm van Joy en mag Sweet Carolina van Neil Diamond het album afsluiten in de vorm van It’s Christmas Time met nog een leuk stukje Queen erin. Het is al eerder gezegd dat de band heel goed in staat is om het origineel te benaderen qua muziek en stemgeluid. Dat blijkt zeker in deze afsluiter. Neil Diamond lijkt hier zelf een deuntje mee te zingen.
A Very Furnace Christmas is een zeer geslaagd kerstalbum. Het bevat de sfeer van kerst, het heeft die muzikale bibliotheek uit het collectieve verleden en is humoristisch met precisie neergezet.
Hét kerstalbum waar we al weer een tijdje op wachten.