Het gaat de Belgen voor de wind. Kort na hun ontstaan stonden ze al op diverse grote bluesfestivals in Belgie en Nederland. Ook stonden ze in voorprogramma’s van o.a. Eric Burdon & The Animals, Dana Fuchs en Black Box Revelation. Dit tweede album zal ongetwijfeld ook weer gaan zorgen voor een stroomversnelling. De mannen hebben duidelijk gewerkt aan hun kwaliteiten want ‘Flirty Fishing’ is in alle opzichten beter dan hun debuut. Daarnaast hebben ze het qua sound over een hele andere boeg gegooid. Was het debuut nogal bluesy, de opvolger is volwassener en vooral gevarieerder. Het is een rockalbum geworden waar de vonken van af spatten. Michel Dierixckx, die o.a. gewerkt heeft met Deus, Blof en Gabriel Rios, heeft de productie voor rekening genomen.
De opener ‘I’ve Been Waiting’ vliegt met vol tempo de oren in terwijl er in het nummer ook gas terug wordt genomen. Het is een heerlijk nummer dat ons laat kennismaken met Ganashake. Maar als je denkt dat dit garant staat voor de rest dan heb je het mis. Het album wordt alleen maar beter. Het is een afwisselend geheel waarin meerdere stijlen rock de revue passeren en er veel nadruk ligt op de elektrische gitaar. Aan de stem van Jess moet ik overigens wel wennen maar dat is een kwestie van persoonlijke smaak. De teksten zijn ook dik in orde al komt er wel een hoop verdriet in voor. Maar goed, dat is de blues natuurlijk. Wat ik vooral goed vind van de heren is dat ze laten horen met veel stijlen goed overweg te kunnen. Het ene nummer kenmerkt zich door het langzame, ‘logge’ spel terwijl andere songs weer behoorlijk up-tempo zijn.
Ganashake levert met ‘Flirty Fishing’ een uiterst vermakelijke en afwisselende plaat af. Ik kan alleen maar roepen om meer. Dus bij deze: Meer! Meer! Meer!