Gary Numan – Intruder

IJzersterk album van de Gothfather of industrial wave. Waar het laatste album Savage (Songs From A Broken World) iets teveel leek op het album daarvoor, Splinter (Songs From A Broken Mind), klinkt Intruder aangenaam anders. De vorige twee platen waren niet alleen wat betreft thema vergelijkbaar, maar zeker ook wat betreft muziek. Industrial rock met een charmant randje. De bombast spatte ervan af. Intruder heeft dezelfde industrial rock sfeer, maar wordt overgoten met een darkwave saus. De plaat behoudt daarmee de kracht van de twee voorgangers, maar weet dit verder uit te bouwen door slim gebruik te maken van ingetogenheid. Het geeft een nieuwe dimensie aan Gary Numan. Zo worden andere invloeden bijvoorbeeld niet geschuwd. Luister bijvoorbeeld naar de Oosterse invloed op The Gift. Bovendien weet hij te overtuigen met mooi opgebouwde semi-ballads als Is This World Not Enough en A Black Sun. Melancholisch en hoopvol tegelijk. Het titelnummer en The Chosen hebben nog duidelijk dezelfde aanpak als de twee genoemde albums, maar ook hier valt op dat het rustiger klinkt. De bombast is wat meer naar de achtergrond verdwenen, maar de inventieve elektronica is nog duidelijk hoorbaar. Intruder kent geen slechte nummers. Gary Numan heeft zich opnieuw uitgevonden door herkenbaar, maar ook net even anders te klinken. Vooral de keuze om meer ruimte te geven aan het liedje geeft deze plaat meer kracht en diepgang.
Gary Numan