De drie hoofdrolspelers hebben geen voorstelrondje meer nodig, alle drie hebben ze hun sporen ruimschoots verdiend in de vaderlandse muziekhistorie. Vanaf het eind van de jaren zestig kwam hun muziek al bovenin de hitlijsten tevoorschijn. Een beetje vreemd lijkt de samenwerking wel, Kooymans is gitarist bij Golden Earring, die over het algemeen een stevige set muziek neerzet tijden live concerten. Boudewijn de Groot, singer/songwriter, is meer van de luisterliedjes en Henny Vrienten tenslotte, kennen we allemaal nog van Doe Maar, die band waar al die jonge, gillende meisjes helemaal gek van waren. Dit laatste is verleden tijd, en de band is opnieuw ontdekt en toch een beetje gemeengoed geworden. De Groot en Kooymans zijn al zeer goede vrienden, en voor de 65e verjaardag van Golden Earring drummer Cesar Zuiderwijk werd er besloten om samen met Henny Vrienten een paar nummers samen live te spelen. Dit beviel de drie muzikanten, en het aanwezige publiek, dermate, dat er serieus gesprekken werden gevoerd over een gezamenlijk theaterproject.
Onder de naam Vreemde KostGangers werd in de theaters een set gespeeld die voor de pauze uit nieuwe, samen geschreven nummers bestond, en na de pauze kwamen de grote hits van de drie heren voorbij. Al met al meer dan een vermakelijke avond in het theater. Muzikaal stond het geheel als een huis, en ook vocaal passen de stemmen verrassend genoeg erg goed bij elkaar. En de grootste verrassing is toch wel dat George Kooymans ook in het Nederlands kan zingen. Nou ja, Nederlands, eigenlijk is het plat Haags, maar niet minder amusant. De veertien nummers op het album zijn gezamenlijk geschreven, al hoort de echte fan wel welk nummer door welke muzikant in eerste instantie bedacht is. Het merendeel van de nummers heeft een pakkende melodie en dito refrein, nummers die lekker in het gehoor liggen.
Om beurten zingen de heren de leadvocal in een nummer, het album begint met Ik Ben Op Weg, gezongen door Kooymans, daarna volgt De Groot met De Roeiboot En Ik waarna Vrienten zich in het rustige Hoop mag laten horen. Serieuze zaken worden met een lach gebracht. Scheiding gaat over de boedelverdeling, en die kan erg gemakkelijk geregeld worden, alles is voor jou. Touwtje Uit De Deur gaat over die lang vervlogen tijden, toen iedereen in de buurt een touwtje uit de voordeur had hangen. Die tijd is niet meer, de buurt is veranderd. Ook Roxy refereert aan de tijd van toen, elk weekend naar de film in zo’n ouderwetse bioscoop. En zo wordt er nostalgisch omgekeken naar een tijdperk dat er niet meer is. Afsluiter is het nummer Nat waarin Kooymans zich helemaal laat gaan op een tekst in dichtvorm, geniaal gebracht. Veertien nummers lang bewijzen de drie heren hun eigen klasse, en wordt de samenwerking van deze drie topmuzikanten meer dan gerechtvaardigd.
Er gaan geruchten over een tweede theatertoer, degene die na het lezen van deze recensie ook maar een beetje nieuwsgierig is geworden, doet zichzelf tekort als hij/zij niet gaat kijken. En je moet natuurlijk de geluidsdrager nog aanschaffen, op cd of lp.