De EP Popestar is voor Ghost ongeveer dezelfde oefening als die met If You Have Ghost. Die EP werd in 2013 gevuld met vier covers (Roky Erikson, Army Of Lovers, Depeche Mode en ABBA) en één live-versie van Ghost’s eigen Secular Haze dat enkele maanden eerder verscheen op Infestissumam. Op Popestar krijg je opnieuw vier covers, maar deze keer met een nog niet eerder uitgebracht eigen nummer van Ghost. Square Hammer had zo op Meliora, het jongste album van de band, kunnen staan.
De producer van dienst was Tom Dalgety (Pixies, Royal Blood, Opeth), maar dat maakt eigenlijk weinig uit want Ghost heeft zijn eigen universum waarin alle songs dezelfde sfeer ademen. De synths winnen bij deze Zweden steeds meer terrein op de gitaren en dat is op deze EP niet anders.
Net als op de vorige EP liggen de titels van de covers in de lijn van de thema’s die Ghost ook in zijn eigen songs aansnijdt: Missionary Man van de Eurythmics, I Believe van Simian Mobile Disco, Bible van de onbekende Zweedse band Imperiet en Nocturnal Me van Echo & The Bunnymen.
Meer nog dan op If You Have Ghost kunnen Papa Emeritus III en z’n Nameless Ghouls hier de songs naar hun eigen hand zetten. Bible wordt tot epische proporties opgeblazen. In I Believe haalt Pape Emeritus III al fluisterend het laken volledig naar zich toe. Enkel bij Missionary Man en Nocturnal Me blijft Ghost redelijk dicht bij de originelen. Het blijft net als bij If You Have Ghost gissen of deze covers iets zeggen over de roots en invloeden van Ghost of dat de covers enkel gekozen werden vanwege de passende titels.
Popestar is duidelijk een zoethoudertje voor de fans, maar wel eentje dat alle punten verdient.