Eigenlijk was Soup dat ook al natuurlijk als je het zo bekijkt, want die band is ook opgericht door hemzelf om zijn muzikaliteit een podium te geven. Nu zo’n vier jaar na het laatste, zeer succesvolle, album Remedies is er Giant Sky. Ik begrijp wel dat dit niet onder de geveistigde bandnaam kan worden uitgebracht. Giant Sky gaat een totaal andere richting op. Het is meer een heel fraai project met vele gasten dan een band.
The Further We Go The Deeper It Gets Pt. 1-6 is de ruim 12 minuten lange opener van deze schijf. Dit is tevens het enige nummer dat via bijvoorbeeld Spotify te beluisteren is. Als je de muziek mooi vind, en wilt hebben, koop het dan liever is de boodschap. Deze woorden onderbreken het vervolg Pt 7 dat ook op Spotify staat. Een duidelijk statement waar ik als muziekliefhebber op zich wel achter kan staan.
De lange openingstrack start psychedelisch en mede door de vocalen van de jonge zangeres Myrtoula Røe is het heel fris en licht. Deze ervaren dame weet een sfeer neer te zetten wat mij in combinatie met de muziek doet denken aan de begintijd van de prog. Er zitten veel tempo en scene wisselingen in die dit zwevende nummer lekker door de speakers laten dansen. Soms pure prog, soms poppy maar op een fraaie manier in elkaar verweven en zichzelf naar een fraaie licht opzwepende gitaarsolo werkend. Broken Stone is met zijn negen minuten iets korter en is van vocalen voorzien door Eav en Marine Skanche. Het heeft die typische Noorse sound dat doorspekt is met allerlei andere instrumenten waaronder een fraai stuk viool. Hoe beter je luistert, hoe meer je ontdekt. Ook hier weer zichzelf werkend naar een climax dat de huiskamer in een soort van trance zet. Na een koort interlude volgt No Cancelling this. Een luchtig nummer dat gevolgd wordt door Out of Swords. Heel erg fijn gezongen door Sturla Fagerli Larsen. Bij ons is deze jonge man niet heel erg bekend, maar dat is in zijn thuisland wel anders. Deze zanger/acteur en componist laat horen waar hij voor is ingehuurd. The Further We Go The Deeper It Gets Pt.7 is een soundscape van nog geen drie minuten waarop tevens Marina Skanche te horen is. Ze heeft naast haar taak als zangeres ook de coverart verzorgd. Het loopt vloeiend over in afsluiter Breaking Patterns. Dit is mijn favoriete nummer van het album waarbij het allemaal net even wat meer body krijgt en er meer gebruik gemaakt wordt diverse instrumenten. Charlotte Stav heeft niet veel tekst maar wat ze zingt in dit overwegend instrumentale nummer is erg goed. Dit is een mooie afsluiter van een bijzonder album.
Voor de liefhebbers die dansen tussen prog en pop is dit een absolute aanrader. Ik ga dit zeer zeker regelmatig zijn rondjes laten draaien om het meer in mij op te kunnen nemen.