Gideon – Out Of Control

Dat Gideon oorspronkelijk als christelijke metalcoreband is begonnen, leek mij wel duidelijk bij de bandnaam. Toch zijn ze door een veranderend perspectief anders naar de wereld gaan kijken en is er de laatste drie albums een verschuiving gaande als gevolg van de interne worsteling met het geloof. Met het vijfde album Out Of Control lijken ze het religieuze juk definitief van zich af te hebben geworpen. Minder snel dan in de reli-aflevering van South Park, maar dat terzijde.
Muzikaal is er, ongeacht geloof, ras, kleur of geslacht, genoeg te beleven op Out Of Control. Gideon zoekt daarvoor zijn invloeden in de nu-metal, in de hip-hop en de metalcore en de mix die ze ervan draaien, klinkt vers, fris en krachtig. Maar vooral groovend. Dat kunnen de heren wel.
Met een lekkere hiphopstart gaat daarmee Sleep uit de startblokken. Die hiphopelementen versmelten als vanzelf naar een groovende nu-metalvibe. Al riffend vervolgen ze het album met de single Take Me. En dan bedoel ik een riff die een natuurlijk ritme overstijgt. Zangtechnisch moet ik hier denken aan Parkway Drive. En deze band zal zich zeker herkennen in de boodschap die Take Me in zich draagt. Gideon verhaalt hier over de ups en downs van het muzikantenleven; over de successen die samen gevierd worden maar zeker ook de moment waarop je aan de andere kant van de wereld bent terwijl er thuis iets gebeurt waar je graag bij had willen/moeten zijn. En dat allemaal groovend en die groove zet zich voort in 2 Close, dat zich qua riff en gitaargeluid lekker vleit in de nu-metalinvloed.
Vanaf Southwind waait er ook figuurlijk een wind door de compositie heen. Hier evolueert de nu-metal meer naar een funky progressief geluid. De ritmes zijn wat meer complex maar blijven extreem gangbaar en de refreinen zijn sterk neergezet. Het spel met tempo en stijl krijgt een vervolg in Outlaw. Regelmatig wordt er even een andere maat gezocht en gevonden en zorgen de gevarieerde stukken voor een compositie die de aandacht blijft vragen.
Maar je kunt niet blijven hangen in een standaard geluid bij Gideon. Het hip-hopkarakter uit het begin krijgt weer wat meer accent in een heavy atmosfeer die Life Without heet. Genietend van de vibe schudt Gideon in het titelnummer Out Of Control nog even een combi van groovende (nu-)metal en versnellingen uit de mouw. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Eén ding is zeker. Gideon zet met Out Of Control vanaf de eerste tel een goede portie aanstekelijke groovemetal neer die zijn oorsprong kent in de nu-metal, de metalcore en de hiphop. En tot de laatste tel houdt Gideon de groove en de vibe levend.