Toen ik nog op de middelbare school zat, was ik verslaafd aan de muziek van Motörhead en alles wat daarmee te maken had. Lemmy was mijn grote held, dit kwam in eerste instantie door zijn werk met Hawkwind. Samen met Girlschool brachten ze de single Please Don’t Touch uit, origineel van Johnny Kid & the Pirates. Dankzij deze single ontdekte ik Girlschool. De eerste paar albums die de band uitbracht luisterse ik regelmatig, naarmate ik nieuwe muziek leerde kennen ben ik de band uit het oog verloren.
Toen dit album aangekondigd werd, leek me dit een mooie gelegenheid om weer eens naar Girlschool te luisteren. Echter miste dit album in eerste instantie de power die Demolition en Hit and Run hadden. Het eerste nummer op het album, It is What it is, mag dan wel luid gemixt zijn, het energieke geluid van de jaren 80 lijkt te zijn teruggedraaid. Het nummer blies me niet omver en het tweede nummer, Cold Dark Heart, was helaas niet veel beter. De tekst begon zelfs ietwat te vervelen. Met het derde nummer op het album, Bump in the Night, bewijst de band dat driemaal scheepsrecht is en weten ze mijn aandacht te grijpen.
De mix doet dit album overigens tekort. De energie die de band tijdens het spelen heeft wordt op enkele nummers verzwakt, terwijl andere nummers veel te luid zijn gemixt. Net zoals de nummers is dit erg inconsistent. Een deel van de nummers is eentonig en doet me niet zoveel, terwijl andere nummers prima tot goede teksten hebben en vooral instrumentaal uitnodigen tot headbangen (al mogen de vocalen er op nummers als Believing in You zeker zijn).
Misschien dat ik te hoge verwachtingen heb, echter ben ik na een paar luisterbeurten eigenlijk maar half overtuigd van het album. Met name de tweede helft van het album is goed. Die goede nummers zouden een hele mooie EP gevormd kunnen hebben. Het album is zeker niet slecht, al is het geen hoogtepunt in een inmiddels 14-album tellende discografie.
De hoogtepunten op dit album wil ik wel even benoemen. Zoals eerder vermeld greep het derde nummer op het album, Bump in the Night, al vrij snel mijn aandacht. Wat later in het album krijgen we drie hele sterke nummers achter elkaar te horen: It’s a Mess, Into the Night en Are You Ready?, het laatste nummer is mijn favoriet op het album. Het album eindigt met een bekend Motörhead nummer, wat ze samen met Ice-T opnamen voor Bastards. Een goede cover om het album af te sluiten, ondanks dat het album misschien niet al te sterk begon, eindigen ze het album zeker erg sterk. Op de tweede helft van het album horen we Girlschool zoals we ze kennen. Energiek, strak gitaarwerk en goede vocalen om de nummers compleet te maken.