Glorious Wolf – Zodiac

Er zijn albums waar je al blij van wordt zonder dat je er een noot van hebt gehoord. Zodiac van de Nederlandse progressieve rock band Glorious Wolf is er zo een. De cd in kwestie zit in een smaakvolle digipack, inclusief 12 pagina’s tellend cd-boekje met fraai artwork van de bekende Wit-Russische kunstenaar Ed Unitsky. Bij de cd zit een keurige persoonlijke brief van de muzikant in kwestie met een toelichting op het concept van het album. Zo maak je het anno 2019 niet vaak meer mee.
Na deze lofzang is het tijd om ter zake te komen. Maar niet nadat ik de naam van de muzikant in kwestie en de man achter Glorious Wolf noem: Ruud Dielen. Woonachtig in een dorp onder de rook van Tilburg. En al heel wat jaren muzikant in veelal cover bands. Ik moet bekennen dat ik nog nooit van Ruud Dielen, Glorious Wolf en het betreffende Brabantse dorp had gehoord.
Zodiac, het tweede album van Glorius Wolf, gaat over astrologie. Het concept lijkt niet ontstaan te zijn na een nachtje woelen in een zwoele zomernacht. Ruud Dielen heeft zich in dit onderwerp verdiept, zo blijkt uit de teksten van diverse nummers en de poëtische teksten bij het album.
Vrijwel alle instrumenten speelt Ruud Dielen zelf. Daarbij put hij uit een enorm arsenaal, waarvan het merendeel als retro bestempeld mag worden. Ik noem de gitaren Fender Stratocaster uit 1965, een Gibson Les Paul uit 1959 en nog een Gibson uit 1990. En wat te denken van de bagage aan toetsen: Moog, Mellotron en Hammond. De volledige lijst vind je in het boekje bij de cd.
Zodiac begint met het langste nummer van het album. Het ruim 11 minuten durende Constellations. De intro van drie minuten kent naast piano veel spacy synthesizer werk en is spannend in de opbouw. Het nummer is zeer sterk beïnvloed door Pink Floyd (periode Meddle en Dark Side Of The Moon). De zang van Oscar Anema moet je liggen. Niet overal vind ik zijn stem even vast klinken. Het Pink Floyd gevoel wordt aangewakkerd door enkele vlijmscherpe Gilmouriaanse gitaarsolo’s van Ruud Dielen en tenor saxofoon, gespeeld door André van de Ven.
Het navolgende Close To The New World volstrekt zich een stuk rustiger. Toetsen zijn hoofdzakelijk aanwezig op de achtergrond. Na een minuut of drie gaat het tempo omhoog in een instrumentale passage met akoestische en elektrische gitaar. Wanneer de zang terugkeert is deze gedreven en agressiever. Met een wederom scherpe gitaarsolo, een prominente basgitaar en opzwepende drums gaat het naar een climax, om vervolgens te eindigen zoals het nummer begon.
Zodiac kent sterke instrumentale King Crimson-achtige passages met gitaar en toetsen. Ook The Flower Kings is, dankzij het Roine Stolt-achtige gitaarspel niet ver uit de buurt. De bedoeling van de donkere spookachtige passage en outro met het gekras van raven ontgaat me. Poets is een overwegend rustig nummer en kent een Spaanse sfeer. De intro en begeleiding met akoestische gitaar is prachtig. De zang van Frans Verouden is niet opvallend. In de lagere regionen doet zijn stem het duidelijk beter dan in de hogere.
Het langzame Feelin’ Blue heeft, zoals de titel al verraad, een bluesy inslag. Toetsen, waaronder enkele Mellotron koren, geven het nummer een proggy twist. Net als het wederom prachtige Gilmouriaanse gitaarwerk. The Game is een crossover proggy nummer dat soms de sfeer ademt van SI Music in de voorbije jaren negentig. Helaas doet de (soms gesproken) zang afbreuk aan het geheel. Het is weer Ruud Dielen die het nummer enigszins redt en overeind houdt met twee kippenvel trekkende gitaarsolo’s.
Als afsluiting vinden we twee instrumentale nummers, Questions en Aquarius. Beide nummers staan op het eerste Glorious Wolf album Aquarius en zijn hier in een geremasterde versie als bonus opgenomen. Ze bevestigen, net als het fantastische instrumentale Flower Kings-achtige For You And I, dat de kracht van Glorious Wolf vooral zit in het instrumentale vlak. En dan vooral het samenspel alsmede de wisselwerking van gitaar en toetsen.
De productie van het album, een niet onbelangrijk onderdeel, is dik in orde. Mede door de mastering van Oscar Holleman (bekend van zijn samenwerking met onder andere Krezip, Within Temptation en Kovacs). Zodiac is ruim een uur luisterplezier voor de liefhebbers van old-school symfonische en progressieve rock.