Goat Major – Ritual

Ritual is het debuutalbum van een stel jeugdvrienden uit Wales. Opgegroeid in een land van Keltische tradities, monumentale restanten van een roemrucht verleden alsook vele mooie verhalen, en de wens om samen muziek te maken; ziedaar de geboorte van een nieuw occult doom-metal trio.

Zoals de coverart al voorspelt, sleept het eerste nummer Snakes (Goddess Of The Serpent) op een creepy glibberige manier met repeterende riff en creatief passend Wah-gesis naar de leizige, in sompige riffs verzonken vocalen. De slangenkuil van deze opener sleept zich lekker voort in repeterende en lichtelijk hypnotiserende groove. Ook Ritual stampt lekker door; Goat Major lijkt weinig op te hebben met heel verrassende wendingen of intermezzo’s; als de band een gekozen tempo en groove gevonden heeft, blijft deze veelal langere tijd doorbeuken. In Light Of The End pogen ze een “rustpauze” met geforceerde doorstart te fabriceren, die naar mijn smaak niet helemaal gelukt is. Ook Evil Eye is in de basis gewoon goed consumeerbaar, maar had meer in kunnen zitten. Het ruim acht minuten klokkende Mountains Of Madness heeft zeker verschillende afwisselende thema’s en interessante passages, maar soms duurt een stuk wel erg lang, en kan dat gaan vervelen.

De hypnotiserende, meesleurende werking van riffs kan dus duidelijk eindig zijn. Turn To Dust is hierin een duidelijke uitzondering. Deze heeft een erg pakkende dreun-riff, subtiel, maar heel effectief deels ondersteund door een orgeltje, en heeft notabene een inventieve wending naar een versnelling; heel erg fijn! Ook de meer hoekige en iets snellere groove van Power That Be, is een aangename afwisseling. Het veredelde outtro Lay Me Down voegt niet echt veel toe. Door de bank genomen kan dit album een wisselend beeld bij ondergetekende oproepen; in de basis veel leuke passages en ideeën, enkele zeer geslaagde nummers als geheel, maar ook een stukje verzadiging, of bijna verveling bij enkele stukken. Toch ben ik benieuwd naar een volgend album, want ze hebben echt iets. Ook zou ik deze band, mochten ze bij me in de buurt komen, graag een keer live aan het werk zien.

Related posts

Prophets Of Addiction – Face The Music

Changing Tides – Amidst The Gray

Living Gate – Suffer As One