Goethes Erben – Flüchtige Küsse

Wat doe je als je een dijk van een plaat hebt uitgebracht en je een nieuwe plaat gaat uitbrengen? Als je Oswald Henke heet doe je juist iets heel anders dan het voorgaande kopiëren. Flüchtige Küsse is geen typische bandplaat zoals voorganger Am Abgrund. Oswald wordt op deze plaat in hun kamer concertopstelling slechts ondersteund door cello en piano. Hoewel slechts niet het juiste woord is om de inbreng van beide muzikanten te omschrijven. De cello en piano zijn namelijk net zo stemmingsbepalend als de stem van Oswald zelf. Sebastian Boettcher (piano) is verantwoordelijk voor de muziek. Oswald voor de hem kenmerkende teksten. In het Duits worden de verschillende teksten van de tien nummers voorgedragen. Dat zal namelijk niet snel veranderen bij deze band. De teksten worden nauwelijks echt gezongen, maar meer melodieus uitgesproken. Het is, zoals altijd bij Goethes Erben, geen lichte kost. Luister bijvoorbeeld naar teksten als ‘Und ich kämpfe für das was ich brauche. Mein leben’ (van opener Heldenuntergang – zie hieronder de videoclip met meer uitleg over de achtergrond van dat nummer) of ‘Ich war zu wenig. Ich war dir nicht genug’ (van Zu Wenig). De kunst van Flüchtige Küsse is dat er zoveel verschillende stemmingswisselingen inzitten. Het trio weet zelfs woedend te klinken op Ich Bin Der Zorn. Aan de andere kant klinkt het ook net zo makkelijk breekbaar, zoals op Seelenschatten. Alles bij elkaar is Flüchtige Küsse ondanks die afwisseling toch duidelijk een geheel. Eigenzinnig en veelzijdig. Vluchtige kusjes hebben nog nooit zo muzikaal, maar ook diepgaand geklonken.
 
Goethes Erben