Golden Resurrection – One Voice For The Kingdom

Liljegren Records bestaat sinds 1999. Niet geheel toevallig is de oprichter Christian Liljegren (ook bekend in zijn vaderland als Christian Rivel) frontman van The Golden Resurrection (én ooit Narnia én Divine Fire én….). In combinatie met Tommy Reinxeed kan het bijna niet anders dat deze neoklassieke power metalband regelmatig een tempo in de nummers gooit dat bijna onnavolgbaar is. Medeverantwoordelijk hiervoor is drummer Alfred Fridhagen. Deze vroeg-twintiger weet als een Fyra-trein zonder vertraging het tempo constant te houden.
De nieuwe cd One Voice For The Kingdom is de derde in rij en zal in jauari 2013 uitkomen. Vooral in Japan zal, evenals de vorige cd’s, ook deze editie hoge ogen gooien. Op het eerste gehoor ben ik echter niet overtuigd van de nummers op One Voice For The Kingdom. Met The Temple Will Remain is me voor een gedeelte wel duidelijk waar de band naartoe wil. Een speedtempo met melodie en afgewisseld met een duidelijke gitaarafdruk van Tommy. Een blauwdruk dat in Spirit War gewoon doorgang vindt. Dat Tommy hier in de gitaarsolo leentjebuur speelt bij de klassieke voorvaders komt het nummer wel ten goede. Toch blijkt het ultrasnelle tempo geen gemeengoed te zijn op de cd. Het titelnummer is langzamer van aard (wat overigens betekent dat er nog voldoende snelheid overblijft). Tot nog toe zijn alle nummers qua melodie wel heel erg aanstekelijk, maar ik kan maar niet voor mezelf bepalen of ik het stemgeluid van Christian nu prettig vindt. Het lijkt af en toe gewoon niet te passen. Andere keren echter kan ik er weer van genieten. In de nummers die volgen vinden we nog een aantal nummers die richting de hardrock neigen zoals het eenvoudige Night Light en God’s Mercy. Ook het snellere werk komen we later nog tegen in Golden Resurrection, Can’t Slow Down en Born For The Strangers. Het laatstgenoemde nummer kent echter een balans tussen snel en langzaam, loopt lekker door en heeft zo’n heerlijk orgeltje in de solo zitten. Naast de muzikale stop- en sneltrein heeft The Golden Resurrection op deze derde cd nog twee instrumentaaltjes ingespeeld. Heavenly Metal loopt lekker door en verveelt me de volle vier minuten niet. Slotnummer Moore Lord doet denken aan de instrumentale stukken die Ritchie Blackmore ten tijde van Rainbow nog wel eens wilde opnemen. Maar vooralsnog, volgens mij, een ere-ode aan wijlen Gary Moore en Jon Lord. Het nummer past niet op deze cd met powermetal, maar is wel wonderschoon.
One Voice For The Kingdom is daarmee zeer veelzijdig/afwisselend te noemen. De One Voice zal een gespleten tong hebben.