Opgericht in 2007 heeft het Belgische Gore Force V (hoe kom je op de naam) reeds vier albums achter de naam staan. Het album At Full Force uit 2024 (en eerlijk gezegd de voorafgaande albums ook) zijn op de een of andere manier aan me voorbij gegaan. Maar de band vond het een goed idee om tussen album nummer vier en album nummer vijf een EP uit te brengen met daarop twee composities die te vinden zijn op Metally Challenged en At Full Force en hebben voor de gelegenheid ook een nieuwe compositie opgenomen.
De eerste reden is dat ze nog een keer een ‘viscompositie’ wilden maken om zo de vistrilogie te vervolmaken. De tweede reden is dat je zo goed op de radar blijft en de belangrijkste reden voor het nieuwe werk is om te bekijken waar ze helemaal heen kunnen met hun geluid. Om op deze manier ervoor te zorgen dat het vijfde album nog bruter en krachtiger klinkt dan de voorganger.
Jacques – The Fornication Crustacean mag de spits afbijten en dat doet Jacques op een ietwat kribbige of krabbige manier. Strak en snel gaat Gore Force V uit de startblokken. Senne Blokland zingt en gorgelt alsof hij zijn snorkel heeft ingeslikt, maar doet het helemaal met verve en overtuigend, terwijl drummer Jan De Maeyer ogenschijnlijk eenvoudig het ritme voortstuwt. Halverwege krijgt het gitaarspel voor mij een enorme boost en laten Wesly Heyndrickx en Jeroern Buysse zich niet onbetuigd inclusief een korte maar overtuigende solo. Ondertussen weet Dominique Michiels met zijn baspartijen de boel van extra zwaarte te voorzien. Dit is deathgrind of grindy metal van hoog niveau.
Met een titel als Grinding Nemo weet je dat het great barrier reef niet veilig meer is voor het muziekgeweld van dit vijftal. Over de hele linie weet de band me aan te spreken met hun muziek die mij niet vreemd is vanuit Dying Fetus. Bruut, compromisloos en sterk. En altijd met een twist waardoor je aandachtig blijft luisteren. En Finding Nemo krijgt ineens een andere dimensie.
De slotakkoorden kun je vinden in The Doryhole, die niet ver weg kan zijn wanneer je Grinding Nemo zoekt. Senne weet diverse kwaliteiten in deze korte compositie te sturen en staat zijn mannetje in het deathgrindgeweld dat de band voortbrengt.
Ik kan alleen maar concluderen dat Gore Force V met deze waterige EP wel wat potten kan breken in de deathgrindwereld. Het staat allemaal als een huis (op palen) en komt op je af als een tsunami. Deze vistrilogie is daarmee ten einde maar belooft heel veel voor het nieuwe en vijfde album dat volgend jaar zal verschijnen.