De Noren van Gothminister stampen nog steeds voorwaarts met hun tanzmetal. In Duitsland slaat dit aan als een tierelier. Waar we in Nederland over het algemeen niet veel verder komen dan het immens bekende Rammstein is er in Duitsland een ware scene ontstaan in deze muziekstroming. De opvolger van het in 2022 uitgebrachte Pandemonium heeft alles in huis om weer een succes te worden. De productie helpt om de kracht van de zichzelf repeterende gitaarriffs heftig over te laten komen. De zang van voorganger Bjørn Alexander Brem is eentonig maar passend. Hij wordt regelmatig ondersteunt door achtergrondkoortjes. Dat helpt om het allemaal wat toegankelijker te houden. Het meezing en klap gehalte op aanstekelijke nummers als One Dark Happy Nation, Tonight (met felle gitaarriffs), I am the Devil, We Come Alive en We are Heroes is kenmerkend voor de muziekstijl. Het gaat meer om de vorm (inclusief de liveoptredens) en wat minder om diepgang. Aan de andere kant moet er ook niet te licht gedacht worden over het genre en Gothminister in het bijzonder. De band weet namelijk heel goed de sfeer vast te houden en soms best te verrassen met een interessante break of een andere aanpak. Zo flirt Creepy Shadows bijvoorbeeld met de hardere metal stijlen. Bovendien is het een kunst op zich om zo aanstekelijk dansbaar te klinken als heftige (Gothic) industrial metalband. Wat betreft gedrevenheid en enthousiasme klinkt deze plaat weer als vanouds. Voor een band die in 1999 al het eerste levensteken zag is dat best opmerkelijk te noemen.