In Zweden is Grimner al relatief groot, maar bij ons moet alles nog beginnen voor deze band. Begin dit jaar stonden ze nog in de Little Devil in Tilburg, nadat ze in Franstalig België gespeeld hadden op het Durbuy Rock Fest. In de UK, Polen en Duitsland staan ze al een stuk verder inzake populariteit en het nieuwe album zal hen vast ook in Nederland een pak nieuwe fans opleveren.
De albumtitel verwijst naar een godin uit de Noorse mythologie en die komt uiteraard een paar keer aan bod, net als de klassieke viking-thema’s. Grimner leunt hard op folkmetal, zowel in de songopbouw en melodie als in het gebruik van typische folk-instrumenten. Grimner geeft zijn folkmetal wel een agressief en dynamisch kantje, wat leidt tot tracks die soms broeierig heet klinken en soms aan hoge snelheid door de luidsprekers knallen.
Als je dit zou moeten vergelijken met bekendere bands, kom je uit bij Heidevolk, Eluveite en Korpiklaani. Månegarm ook. En niet geheel toevallig zingt Erik Grawsiö van Månegarm mee op de single Fafnersbane, meteen één van de beste tracks van het album. Het is moeilijk te duiden waar Grimner nu precies het verschil maakt met andere viking/folkmetalbands, maar toch heeft deze band een eigen gezicht.