Wanneer ik rond openingstijd arriveer bij Paradiso valt het me op dat het erg rustig is voor de nog gesloten deur. Er staan slechts een stuk of 20 mensen te wachten. Even denk ik: “Gaat het optreden van Guano Apes wel door? “ of “Is het hier wel echt of heb ik me vergist?” Maar blijkbaar is dit een optreden waarbij de meeste fans niet heel fanatiek vooraan hoeven staan. Zo langzaamaan stroomt de zaal steeds voller en hoewel het optreden bij lange na niet uitverkocht is, is het gelukkig toch gezellig druk. In ieder geval druk genoeg om de 2 verdiepingen tellende balkons open te gooien.
Tijdens de ombouw voor de hoofdact van vanavond verschijnen er twee grote opblaasbare megafoons aan de zijkanten van het balkon. Stipt om half 9 klinkt het intro door de speakers met begeleiding van videobeelden op de achtergrond. Het is tijd voor Guano Apes! De rockband uit Duitsland heeft sinds 30 mei 2014 een nieuw album uit, getiteld Offline en toert momenteel door heel Europa. Hun enige Nederlandse show vindt hier in de Paradiso plaats. De band komt op en er wordt hard gejuicht wanneer zangeres Sandra Nasic ten tonele verschijnt. Deze rockchick heeft al die jaren nog niets aan energie verloren en weet het publiek helemaal in te pakken met haar rauwe stemgeluid en performance. Ze vertelt dat ze de Paradiso een hele bijzondere locatie vindt en vindt het buitengewoon dat ze gewoon in een kerk staan te spelen.
Er volgt nog een toegift van een half uur. De band speelt de nieuwe single Close To The Sun. Het nummer wordt begeleid met prachtige videobeelden van de zee en een ondergaande zon. Na een kort onderonsje zet de band bij wijze van grap het nummer Enter Sandman van Metallica in waarbij drummer Dennis Poschwatta als een razende tekeer gaat. Hij vertelt hierop niet te spreken te zijn over de kunsten van drummer Lars Ulrich van Metallica nadat hij de band had gezien op Pinkpop dit jaar. Volgens Dennis was dit het slechtste optreden van Metallica dat hij ooit had gezien.
Nu het publiek vrij laat dus echt op gang is gekomen, vraagt Sandra het nog een keer: “Take off your shirt!” Nu luisteren er een stuk meer mensen naar haar en gaan dit keer tientallen shirtjes uit. Vooral de mannen doen dit, maar ook een enkele vrouw waagt zich hieraan. Het nummer Big in Japan wordt hierop luidkeels meegezongen en de shirtjes steken als vlaggen boven de menigte uit. Hierna verdwijnt Sandra even van het podium om de mannelijke bandleden alle aandacht te gunnen. Ze spelen het instrumentale post-rock achtige nummer Lez. Wanneer het laatste nummer Lord Of The Boards wordt ingezet komt Sandra weer tevoorschijn en komt het publiek voor de laatste keer flink in beweging. Met een nette anderhalf uur speeltijd zit het optreden van Guano Apes er helaas weer op.