Dit jaar mag hit-album Appetite for Destruction 31 kaarsjes uitblazen. Dit vieren we met een nieuwe uitgave van het album en een knallend optreden van Guns N’ Roses in het Goffertpark. Het was bijna letterlijk knallend, tijdens de opbouw is er namelijk een granaat gevonden op de plek waar het podium zou komen staan, deze is gelukkig weggehaald.
Vorig jaar stonden de mannen hier ook en was het uitverkocht, dit jaar helaas niet.
Het is wel erg druk en de sfeer zit er goed in, maar weten de mannen dit publiek vol met mensen van middelbare leeftijd en verrassend veel jongeren te overtuigen?
De Franse band Gojira trapt deze avond af. Het is te merken dat het pas half 6 is en mensen nog aan het eten zijn en een lange avond voor de boeg hebben. Pas na een paar nummers begint het publiek wakker te worden en begint wat mee te klappen. Voor de bandleden is het volgens zanger Joe Duplantier een dream come true. Wat ze spelen is strak, klinkt als het album, maar energie in de set is ver te zoeken. Ze doen de nummers en zoeken soms tevergeefs contact met het publiek. Misschien is deze progressieve metalband toch niet het juiste voorprogramma voor Guns N’ Roses.
Het valt op dat er veel mensen in plaats van een Guns N’ Roses t-shirt vandaag hebben gekozen voor een t-shirt van Volbeat. De reden waarom is duidelijk te merken als Volbeat begint, er zijn ook erg veel fans van deze Deense band vandaag. Zanger Michael Poulsen begint met de zin ‘Oké Holland Lets wake up!’. Wakker is het publiek wel, luid geklap en gejuich en vanaf het eerste moment klapt en zingt iedereen mee. Op de plekken in het veld die niet volstaan wordt er uitbundig gedanst op hits asa Lola Montez, The Devil’s Bleeding Crown en Still Counting. De ommekeer in de show komt wanneer ze een slechte cover van Johnny Cash’s Ring Of Fire spelen, na één couplet stopte ze hier gelukkig mee en gingen door met het door Johnny cash geïnspireerde nummer Sad man’s tongue. Na dit moment was het enthousiasme bij veel mensen gedaald. Zanger Michael Poulsen benadrukt nog even dat het een moeilijk publiek is en vraagt vaak om liefde voor Volbeat. Wat ze niet moeten vergeten is dat het merendeel van de mensen hier voor Guns n Roses komt. Wat begon als een erg goede show zakte snel en verloor zijn charmes.
In het filmpje wat te zien was voordat de mannen van Guns N’ Roses het podium op kwamen, wat een toffe animatie is van een tank die zombies neerschiet, zien we een granaat uit de tank gegooid worden. Of dit nu een grap is wegens de gevonden granaat of puur toeval zullen we nooit weten maar dit bracht veel mensen aan het lachen. Echter het nadeel aan dit filmpje was dat het erg lang duurde en je zag alleen maar hetzelfde, een tank die rond schiet. Dit was erg verwarrend, gaan ze nou wel beginnen of hoe lang gaat dit nog duren? Het filmpje zelf begon al 10 minuten na de aanvankelijke begintijd en duurde zelf ook nog eens een kwartier.Toen ze dan eenmaal begonnen begon het wel meteen goed, vuurwerk en de harde klanken van It’s So Easy. Bij veel nummers was er vuurwerk, maar omdat het nog aanzienlijk vroeg was zag je dit niet altijd even goed. De show was goed verdeeld tussen meezing hits die zelfs de jongeren in het publiek mee konden zingen en albumtracks.Daartussen werd er wel heel erg veel tijd voor gitaarsolo’s gemaakt. Of dit nou kwam omdat Axl Rose erg vaak het podium afliep of dat dit gewoon bij de show hoorde zullen we niet weten. De gitaarsolo’s die er gespeeld werden waren in ieder geval erg strak.
Wie soms wel wat steken liet vallen was Axl Rose zelf. Zijn stem is niet meer wat het geweest is, zijn kenmerkende hoge scherpe stem was nu een hoog piepje met af en toe een scherp randje. De lage stukken daar in tegen waren erg goed en krachtig, vooral bij nummers al November Rain kwam de emotie goed naar voren. Niet alleen op het podium maar ook in het publiek, veel geëmotioneerde mensen en schuifelende stelletjes.
Om het al was het een aardige show, een kalm publiek en was het nostalgie-gevoel hetgeen waardoor ze het Goffertpark hebben overtuigd.