Halestorm geeft vanavond in 013 hun enige show in Nederland. De band is in Tilburg ter promotie van de release van hun derde album “Into The Wildlife”, wat volgende maand zal verschijnen. Hoewel ter promotie: touren is zo ongeveer hun levensstijl. Ter opwarming en vermaak een tweetal zeker niet misselijke acts in het voorprogram. Dat belooft een feestje.
De drummer begint met een rustig ritme, terwijl de rest van de band het podium betreedt. Als zanger Chad Nicefield het podium bestormt, verkleed als marching band trommelaar, barst het feest meteen los. Het gebeurt niet vaak dat de support van de support act de zaal meteen zo te pakken heeft. Wilson, uit Detroit Michigan, hoeft daar echter ogenschijnlijk niet zo hard voor te werken. De opzwepende, goed in het oor liggende hardrock vraagt erom uit je dak te gaan. Voeg daar een prima stage show bij en het feestje is compleet. Als Chad letterlijk op handen gedragen naar boven crowdsurft, is het publiek wel klaar voor de rest van de avond De naam van het meest recente album “Full Blast Fuckery” beschrijft het optreden wel aardig eigenlijk: Wilson Party Animals met serieus goede muziek als basis.
Maar goed dat het podium van 013 niet het kleinste podium is dat je in Nederland kunt vinden want ook Nothing More heeft de ruimte nodig. Net als bij de vorige act begint het optreden met slagwerk en ook nu is het de zanger die drumdingetjes doet op vervaarlijk uitziende drumdingetjes. Met ontbloot bovenlijf torent hij imposant boven een stalen stellage uit (waarin de drumdingetjes zijn verstopt). 
Nothing More is een stuk minder ruig dan Wilson, maar niet minder hard. Stevige ritmes en baslijnen ondersteund met scheurende gitaren vormen de basis van de alternatieve metal band uit San Antonio, Texas. Fraai zijn de samples o.a. van Pink Floyd die zo nu en dan voorbij komen. Omdat de band wat bekender is, zie je ‘t publiek op een andere manier luisteren, de muziek vraagt er ook wel om. Het is wel duidelijk waar de heren hun inspiratie vandaan halen. De behoorlijk hoge stem van zanger Jonny Hawkins lijkt bij tijd en wijle wat te iel voor de muziek en soms haalt hij het allemaal maar net. Neemt niet weg dat het een prima show is waar op het podium ook weer een hoop gebeurd: een bas solo met drie man op één instrument, bijvoorbeeld.
Het podium wordt weer leeggemaakt om plaatst te maken voor de hoofdact van vanavond, Halestorm. De band rond de familie Hale, Lzzy op zang en gitaar, Arejay op drums is alweer een band waar de energie vanaf druipt. De band trapt af met het bekende Love Bites (So do I) waarbij de keeltjes in de zaal flink open gaan. Eigenlijk klinkt elk nummer alsof je het meteen mee kunt blèren, zelfs de nieuwe nummers die pas in april op het nieuwe album “Into the Wild Life” verschijnen. 
Voor de alternatieve puriteinen onder ons wellicht een gruwel, al dat commerciële gedoe. Maar, als je gewoon lekker ongecompliceerd stevige rock wilt luisteren en er een energieke show bij wilt zien is dit uitstekend. De setlist geeft een mooi overzicht van de twee eerdere albums aangevuld met een tweetal nieuwe nummers “Amen” en “Apocalyptic”. Tussen de nummer wordt de naam van de band veelvuldig gescandeerd en natuurlijk ontbreekt de drumsolo niet waarbij vooral de interactie van drummer Arejay Hale met publiek mooi is om te zien. Zoals altijd gebruikelijk op deze tour wordt de avond afgesloten met “Here’s to us”, een proost op een meer dan geslaagd concert!
Foto’s door Marc Koetse – Rockportaal.nl
