Gojira heeft de voorbije jaren de Franse metal nog eens nadrukkelijk op de kaart gezet, maar het land van kaas en wijn heeft terzake wel meer troeven in huis. Zoals doommetalband Hangman’s Chair. Die bestaan al zowat 20 jaar en recent kon je hen nog aan het werk zien als support van Dool op hun Europese tournee. Ook voor de bezoekers van Roadburn en gelijkaardige festivals is Hangman’s Chair zeker geen onbekende.
Saddiction is een interessante albumtitel. Verslaafd zijn aan tristesse, dat biedt mogelijkheden voor een soort van conceptalbum, denk ik dan spontaan. Het treuren zit gelukkig niet in elke track, dat zou misschien wat teveel vergen van de fans. Maar het is wel een gemene deler voor het album als geheel.
Saddiction is een orgie van heavy riffs en trage ritmes, al zijn er uitzonderingen. Op bijvoorbeeld The Worst Is Yet To Come – ook al zo’n knappe titel – zetten de Fransen er wel stevig de pas in en die variatie is welkom. Op dit album zit de band vaak dicht tegen de postmetal en zelfs tegen de postpunk aan. Op Saddiction gaan de lyrics over depressie, innerlijke conflicten en angsten. Je eenzaam voelen in een drukke stad en pijn in al zijn vormen en laagjes worden in de teksten vermalen tot een zuiverend ritueel. De tracks In Disguise en Healed? hebben voor mij het sterkste die catharsis in zich: er gloort nog wat hoopgevend licht in de duisternis, al is dat dan het neon van een reclame. Dat idee van ‘als we maar in dialoog willen gaan, aan onszelf willen werken en onszelf niet laten afglijden naar donkere dieptes’, dat zit op Saddiction in wel meer tracks, zowel inhoudelijk als muzikaal. Maar het blijft wel doom natuurlijk. Een vrolijk lentelied moet je niet verwachten van Hangman’s Chair.
Op 2 AM Thoughts doet Dool mee. Of ze dan enkel Raven’s vocalen of de hele band bedoelen, dat is niet meteen duidelijk. Het is wel één van de betere tracks van het album en deze collab vormt geen stijlbreuk met de rest van het album, dat is ook al mooi meegenomen. Canvas had – voor wie een beetje mee wil gaan in vergelijkingen – op Disintegration van The Cure kunnen staan, of op October Rust van Type O Negative. 44 YOD heeft een mysterieuze songtitel en deze song weet mij bij elke nieuwe luisterbeurt te intrigeren.
Als geheel is Saddiction breed toegankelijk. Met dit materiaal kan je zowel naar een Dunk!fest als naar een Pinkpop of een Gothik Treffen zonder uit de toon te vallen. Het verbaast dat Hangman’s Chair voor dit album voorlopig enkel een dan ook nog eens afgelaste tournee door Frankrijk heeft opgezet. Hopelijk staan ze met dit ijzersterke album alsnog op een paar leuke zomerfestivals of komt er in het najaar een tournee die dan Nederland aandoet.