Harbour Of Souls – Mountain Of Fire

Van je werk je hobby maken; een wens die velen hebben. Gitarist Jesper en zanger Martin van Harbour Of Souls hebben het in de praktijk gebracht nadat de reacties op de zelf geschreven nummers erg positief waren. Ze besloten om het duo uit te breiden naar een heuse band. Na de eerste show in Goes als voorprogramma voor Peter Pan Speedrock bleek de band klaar om de eerste EP op te nemen onder bezielende leiding van producer Pieter Kloos. Door White Room Reviews zijn ze ondertussen al uitgeroepen als ‘De Thin Lizzy uit Zeeland’. Zelf zou ik het etiket Iron Maiden er ook op kunnen plakken.
Er moet nog wel even wat geschaafd worden aan de vier nummers op de EP, maar in de kern ligt de kracht van Iron Maiden zeker verscholen. Dat heeft te maken met het opzwepende gitaargeluid van Jesper en Daniel, maar zeker ook met het stemgeluid van Martin zelf. In titelnummer Mountain Of Fire wordt dit al duidelijk. Het nummer heeft een langzame goede groove die het gehele nummer strak gespeeld blijft worden. Het intro heeft wat weg van het intro van Warmachine van Kiss en voor sommigen zal het nummer wat te weinig pit hebben, maar vooral gitaartechnisch is het een goed nummer. In For The Night heeft een iets sneller karakter en herbergt dat straffe hardrockgeluid uit decennia geleden. De break na drie minuten voelt goed en is een welkome afwisseling. Het snellere Set The Children Free heeft de meeste Maideninvloeden. Pak een Maidencd uit de beginjaren en vergelijk. Ook in dit nummer is het gitaarduo duidelijk hoorbaar en vullen elkaar muzikaal toch mooi aan. Afsluiter Safe bouwt voort op de voorgaande drie nummers met dien verstande dat het een meer blueskarakter kent.
Mountain Of Fire is een album geworden dat potentie uitstraalt. Er zou van mijn kant meer variatie mogen liggen in bijvoorbeeld de snelheid van de nummers, maar de EP luistert lekker weg en Harbour Of Souls kan binnen de hardrockscene nog nodig potje breken wanneer ze zo door gaan.